GEESTIG GAZETJE IN DE GEVANGENIS VAN BRUGGE
Ook in de gevangenis is en blijft het Corona-tijd. Dat wil zeggen dat ook daar geen enkele viering kan doorgaan, geen enkele groepsbijeenkomst of interne uitwisseling... Als aalmoezeniers willen wij echter niet bij de pakken blijven zitten. Tijdens de veertigdagentijd hebben we zeven keren gewerkt met fragmenten uit de Mozescyclus. Een zeer geslaagd initiatief -er zijn heel sterke uitwisselingen mee gebeurd, binnen de gevangenis zelf én in mail - of briefgesprekken van mensen binnen en buiten. Alleen... voor een aantal gedetineerden is dit écht wel te hoog gegrepen.
We wilden iets doen om ook tijdens de 'Vijftig-dagentijd' tussen Pasen en Pinksteren de onmogelijkheid tot vieren in de kapel aan te grijpen als een uitdaging en een kans. Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij zes of zeven keer een 'Geest-ig gazetje' voor de gedetineerden. Wél met inhoud, wél betrokken op Pinksteren en de Heilige Geest - maar toch wat luchtiger en toegankelijker voor minder-bijbelvaste gedetineerden.
In elk gazetje komen twee origamiblaadjes (en als het even kan een pluimpje of iets soortgelijks in het bekje van de vogel op de voorzijde)…
Misschien valt daar iets uit te gebruiken voor de vormselcatechese, voor communicatie met mensen uit de parochie, pastorale eenheid... Of in andere groepen en gemeenschappen. Voor één of andere Nieuwsbrief of website, voor een bezinningswoordje of prediking enzovoort... Alles mag gerust overgenomen worden. Mocht je sommige teksten niet zomaar kunnen overnemen uit dit Pdf-bestand, dan geef je maar een seintje. We proberen er iets aan te doen...
Het belangrijkste is: dat ook op die manier de band binnen-buiten de gevangenis versterkt kan worden (met de Heilige Geest als Inspirator).
Hieronder vindt u de geestige gazetjes.
De aalmoezeniers van het PCB
INTERESSANTE LITERATUUR
OVER DE THEMATIEK VAN DETENTIE
Muidhond
Inge Schilperoord, uitgeverij Podium, Amsterdam., 2015, ISBN 9789057597152, 224 blz. € 17,50.De auteur(° 1974) is forensisch psycholoog bij het Pieter Baan Centrum in Nederland.
Het boek is het verhaal van Jonathan. De mensen moesten hem niet, dat was altijd zo geweest. Maar de natuur nam hem zoals hij was. Nadat Jonathan bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken van internering, keert hij terug naar het krappe huisje in het vissersdorp waar hij samen met zijn eenzame moeder woont. Hij verheugt zich erop om weer met hond Milk in de duinen te kunnen wandelen. Al snel krijgt hij gezelschap van zijn nieuwe buurmeisje, die door haar moeder aan haar lot wordt overgelaten. Jonathan is bang om opnieuw de fout in te gaan en probeert haar op afstand te houden. Gewetensvol maakt hij de oefeningen die zijn psycholoog hem in de gevangenis heeft gegeven. Maar zijn hoofd wordt voller en voller en dat dit niet goed kan gaan, ziet elke lezer aankomen. Wat het boek zo goed maakt, is hoe je als lezer Jonathans’ innerlijke strijd kunt volgen, en tot op zekere hoogte kunt begrijpen. Schilperoord heeft zo’n geloofwaardig en menselijk karakter neergezet dat je als lezer bereid bent je sympathie op te laten rekken tot het onbehaaglijk wordt. Als forensisch psycholoog bij het Pieter Baan Centrum( TBS, Nederland) is de auteur in de unieke positie haar vakkennis met haar schrijftalent te kunnen combineren. Maar de psycholoog mag dan bijgedragen hebben aan het realisme van deze geschiedenis, het is de meesterverteller in Schilperoord die hier het roer in handen heeft. Tergend langzaam bouwt ze de druk op en duidelijk wordt dat we op een rampzalige gebeurtenis afstevenen. In het ongekend dicht op de huid geschreven. Met Muidhond slaagt Inge Schilperoord erin om de lezer deelgenoot te maken van de worstelingen van een pedofiel. Met haar trefzekere pen en ijzingwekkende narratieve beheersing maakt ze een overrompelende entree in onze letteren.
Inge Schilperoord, uitgeverij Podium, Amsterdam., 2015, ISBN 9789057597152, 224 blz. € 17,50.De auteur(° 1974) is forensisch psycholoog bij het Pieter Baan Centrum in Nederland.
Het boek is het verhaal van Jonathan. De mensen moesten hem niet, dat was altijd zo geweest. Maar de natuur nam hem zoals hij was. Nadat Jonathan bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken van internering, keert hij terug naar het krappe huisje in het vissersdorp waar hij samen met zijn eenzame moeder woont. Hij verheugt zich erop om weer met hond Milk in de duinen te kunnen wandelen. Al snel krijgt hij gezelschap van zijn nieuwe buurmeisje, die door haar moeder aan haar lot wordt overgelaten. Jonathan is bang om opnieuw de fout in te gaan en probeert haar op afstand te houden. Gewetensvol maakt hij de oefeningen die zijn psycholoog hem in de gevangenis heeft gegeven. Maar zijn hoofd wordt voller en voller en dat dit niet goed kan gaan, ziet elke lezer aankomen. Wat het boek zo goed maakt, is hoe je als lezer Jonathans’ innerlijke strijd kunt volgen, en tot op zekere hoogte kunt begrijpen. Schilperoord heeft zo’n geloofwaardig en menselijk karakter neergezet dat je als lezer bereid bent je sympathie op te laten rekken tot het onbehaaglijk wordt. Als forensisch psycholoog bij het Pieter Baan Centrum( TBS, Nederland) is de auteur in de unieke positie haar vakkennis met haar schrijftalent te kunnen combineren. Maar de psycholoog mag dan bijgedragen hebben aan het realisme van deze geschiedenis, het is de meesterverteller in Schilperoord die hier het roer in handen heeft. Tergend langzaam bouwt ze de druk op en duidelijk wordt dat we op een rampzalige gebeurtenis afstevenen. In het ongekend dicht op de huid geschreven. Met Muidhond slaagt Inge Schilperoord erin om de lezer deelgenoot te maken van de worstelingen van een pedofiel. Met haar trefzekere pen en ijzingwekkende narratieve beheersing maakt ze een overrompelende entree in onze letteren.
|
Woede en vergeving
wrok, ruimhartigheid, gerechtigheid
Martha Nussbaum, Vertaald door: Peter Diderich, Bep Fontijn; uitgeverij Ambo/Anthos, 2016 ISBN 978 90 263 2947 0
Martha Nussbaum, ( New York, 1947) hoogleraar rechtsfilosofie en ethiek in Chicago ( en ere-doctor aan de KULeuven) hoort bij de absolute wijsgerige top. In een lange reeks baanbrekende boeken combineert zij een immense eruditie met een grote persoonlijke, sociale en politieke betrokkenheid. Zo ook in dit boek over het verschijnsel woede.
'Woede en vergeving' van Martha is een pleidooi voor grootmoedigheid, rechtvaardigheid en waarheid als alternatief voor woede, wraak en, verrassend genoeg, vergeving. Woede en wraak waren ooit nuttige zaken. Maar, betoogt filosofe Martha Nussbaum in haar nieuwe boek, de invoering van het rechtssysteem heeft het mogelijk gemaakt om ons door liefde en zorg te laten leiden. Want óf een voorval is zo misdadig dat we haar aan het recht overlaten, of zij is triviaal - en waarom zouden we in dat geval boos blijven en op wraak zinnen?
Ze ontleedt ook het begrip vergeving kritisch: het is in de kern egoïstisch en weinig behulpzaam. De verongelijkte manoeuvreert zich in een moreel superieure positie waarbij hij zichzelf de macht toe-eigent om al dan niet gratie te verlenen, en zo triomfeert. Nussbaum verkent in 'Woede en vergeving' met behulp van een scala aan bronnen op doordringende wijze deze thema's in zowel de persoonlijke, publieke als politieke sfeer. Aan de hand van het voorbeeld van onder andere Nelson Mandela laat ze zien dat woedeloosheid daadwerkelijk tot verzoening kan leiden. Ze houdt een hartstochtelijke pleidooi voor grootmoedigheid, rechtvaardigheid en waarheid als alternatief.
wrok, ruimhartigheid, gerechtigheid
Martha Nussbaum, Vertaald door: Peter Diderich, Bep Fontijn; uitgeverij Ambo/Anthos, 2016 ISBN 978 90 263 2947 0
Martha Nussbaum, ( New York, 1947) hoogleraar rechtsfilosofie en ethiek in Chicago ( en ere-doctor aan de KULeuven) hoort bij de absolute wijsgerige top. In een lange reeks baanbrekende boeken combineert zij een immense eruditie met een grote persoonlijke, sociale en politieke betrokkenheid. Zo ook in dit boek over het verschijnsel woede.
'Woede en vergeving' van Martha is een pleidooi voor grootmoedigheid, rechtvaardigheid en waarheid als alternatief voor woede, wraak en, verrassend genoeg, vergeving. Woede en wraak waren ooit nuttige zaken. Maar, betoogt filosofe Martha Nussbaum in haar nieuwe boek, de invoering van het rechtssysteem heeft het mogelijk gemaakt om ons door liefde en zorg te laten leiden. Want óf een voorval is zo misdadig dat we haar aan het recht overlaten, of zij is triviaal - en waarom zouden we in dat geval boos blijven en op wraak zinnen?
Ze ontleedt ook het begrip vergeving kritisch: het is in de kern egoïstisch en weinig behulpzaam. De verongelijkte manoeuvreert zich in een moreel superieure positie waarbij hij zichzelf de macht toe-eigent om al dan niet gratie te verlenen, en zo triomfeert. Nussbaum verkent in 'Woede en vergeving' met behulp van een scala aan bronnen op doordringende wijze deze thema's in zowel de persoonlijke, publieke als politieke sfeer. Aan de hand van het voorbeeld van onder andere Nelson Mandela laat ze zien dat woedeloosheid daadwerkelijk tot verzoening kan leiden. Ze houdt een hartstochtelijke pleidooi voor grootmoedigheid, rechtvaardigheid en waarheid als alternatief.
De recidivist als
medeburger
Jaap van Vliet- uitgeverij SWP Amsterdam
ISBN 9789088505799 | 200 Pagina's | Paperback | 2015
Jaarlijks keren ongeveer 30.000 ex-gedetineerden terug in de lokale samenleving. In een flink aantal gevallen vallen zij na enige tijd terug in het plegen van strafbare feiten. Bekend is dat circa 70 procent van de ex-gedetineerden na 6 jaar weer in aanraking komt met politie en justitie. Dit leidt, zeker wanneer het gaat om ex-zedendelinquenten en plegers van gewelddadig gedrag, in toenemende mate tot maatschappelijke onrust en gevoelens van onveiligheid in de samenleving. De rol van de burgemeester en in het algemeen het openbaar bestuur is in deze situaties van toenemend belang.
De kans dat een ex-gedetineerde een recidivist en een veelpleger wordt en blijft is groot. Een goede begeleiding van de terugkeer van ex-gedetineerden is dan ook van groot belang om te voorkomen dat zij terugvallen in hun oude gedrag. Velen van hen hebben meerdere problemen die een goede terugkeer in de samenleving in de weg staan: geen identiteitsbewijs, geen huisvesting, schulden, geen baan, verslaving, (geestelijke) gezondheidsproblemen en een netwerk van ‘verkeerde’ vrienden.
Bij deze nazorg vanuit detentie zijn dan ook verschillende partijen betrokken. In eerste instantie het gevangeniswezen, waar de terugkeer in de samenleving al moet worden voorbereid. Tijdens detentie moet een aantal basisvoorwaarden voor re-integratie in de samenleving worden geregeld, zoals een identiteitsbewijs, inkomen en waar nodig onderdak, schuldhulpverlening en (geestelijke) gezondheidszorg. Maar ook gemeenten, veiligheidshuizen, verslavingszorg en de reclassering spelen een belangrijke rol bij het zorgen voor een goede maatschappelijke inbedding van de ex-gedetineerde.
In dit boek wordt deze problematiek door een aantal gerenommeerde deskundigen uiteen gezet en er worden voorbeelden gegeven van succesvolle praktijken om ex-gedetineerden en ex-Tbs-gestelden te re-integreren in de (lokale) samenleving, waarbij ook enkele buitenlandse praktijken worden beschreven.
Deze kennis is van belang voor een brede groep professionals, zowel voor lokale overheden als voor hen die werkzaam zijn in de geestelijke gezondheidszorg en forensische zorg, de VG-sector, het gevangeniswezen, de reclassering en voor gedragsdeskundigen, advocaten, rechters en officieren van justitie.
Sporen naar verandering.
Behandeling van seksueel delinquent gedrag-
J. Baeke, N. Verbeeck, D. Debbaut, B. Decavel & E. Gunst (Red.)Uitgever : Garant Uitgevers nv-356 p., 2009- ISBN: 9789044124842
De behandeling van seksuele delinquenten is een zware opgave en de recidive is voor bepaalde subcategorieën van seksuele delinquenten nog steeds relatief hoog. Dit boek stelt een behandelingsplan voor dat gebaseerd is op een ‘meersporenmodel’: verschillende onderling met elkaar verbonden behandelingen worden toegepast. Want net deze meersporenaanpak vermindert de hervalkans aanzienlijk.
In een eerste deel worden de verschillende therapeutische sporen beschreven aan de hand van voorbeelden uit de praktijk. Er is het spoor van de residentiële behandeling en dat van de ambulante behandeling, waarin ook aandacht is voor de behandeling van plegers met een verstandelijke beperking. Het uiteindelijke doel van de behandeling is de pleger opnieuw in de maatschappij te plaatsen. In een tweede deel komen alle aspecten van dit proces aan bod, van het optimaliseren van de veiligheid van de maatschappij tot het zoeken naar een zinvolle en positieve invulling van de toekomst van een pleger. In een laatste deel wordt aandacht besteed aan de behandelaars van seksuele delinquenten. Het dagelijks omgaan met deze doelgroep heeft immers ook een impact op de individuele hulpverlener en op een team.
In een maatschappij waar de discussie rond plegers steeds weer hoog oplaait, schetst dit boek een meer genuanceerd en realistisch beeld van deze mensen en wat van een behandeling kan worden verwacht.
Achter tralies in België -
Academia Press en Liga voor de Mensenrechten, Tom Daems e.a., 275 p. , ISBN 978 90 382 1400 9
Waar staan we met de vrijheidsberoving in ons land en welke richting gaan we uit? Het laatste decennium kan het Belgische gevangeniswezen op heel wat belangstelling rekenen. Een resem nieuwe wetten hebben de uitvoering van de vrijheidsberovende straf en maatregel grondig hertekend, denk maar aan de Basiswet gevangeniswezen die de interne rechtspositie moet reguleren, de strafuitvoeringsrechtbanken die instaan voor de tenuitvoerlegging van vrijheidsberovende straffen, de nieuwe interneringswet en de nieuwe wet op de terbeschikkingstelling. Tezelfdertijd is ook de media-aandacht voor het gevangeniswezen zelden zo groot geweest. Kunstfotografen vinden hun weg naar het hart van onze strafinstellingen en de Belgische gevangenissen hebben hun poorten geopend voor het Europese Foltercomité en de nieuwe Commissies van Toezicht. De laatste vijftien jaar is er heel wat hervormingswerk verricht. Op allerlei fronten was er beweging, van de pluche zetels in het parlement tot de vochtige cellen in de oude strafinrichtingen. De Belgische gevangenissen waren zelden zo prominent aanwezig in ons collectieve bewustzijn.
De uitvoering van de juridische hertekening van het Belgische straflandschap sputtert echter in de praktijk. Nieuwe wetten werden gestemd, maar de (verdere) implementatie laat op zich wachten. De gevangenispopulatie gaat al jaren in stijgende lijn wat een aloude overbevolkingsproblematiek almaar prangender maakt. Ontsnappingen veroorzaken commotie, zetten de strafuitvoering in een kwaad daglicht en leiden tot extra investeringen in beveiliging. Daarenboven is de samenstelling van de gevangenisbevolking onderhevig aan diepgrijpende veranderingen.
De populatie achter de tralies vormt een steeds meer complex gegeven, met een belangrijk aandeel vreemdelingen, met een toenemend aantal vrouwelijke gedetineerden, drug- en ander middelengebruik. Op beleidsniveau is er sinds kort een nieuwbakken geloof dat het massaal bijbouwen van cellen soelaas zal bieden. We worden geconfronteerd met een wat vreemde paradox: ondanks de hervormingsijver van de afgelopen jaren lijkt het wel alsof een fundamentele reflectie over de vrijheidsberoving en haar tenuitvoerlegging zich opdringt.
Justitie 2020. Straffen:
waarom? hoe?
Justice 2020. Punir:
pourquoi? Comment?
Florian Cova e.a.; uitgegeven bij Maklu Uitgevers N.V.. ISBN 9789046608975
Na de reflectiedag van 24 september 2015 rond Justitie 2020 heeft de federale overheidsdienst Justitie op 3 maart 2016 een tweede dag georganiseerd, ditmaal rond de zin, het doel, de diversifiëring en de uitvoering van straffen. Dit werk verzamelt de bijdragen aan die dag.
Vooraanstaande wetenschappers gaan dieper in op een aantal van de cruciale vragen die de straf stelt voor justitie en de rechtzoekende. Plaats voor de straf in de hedendaagse samenleving? Zingevingen van de straf? Doelstellingen? Functies? Bijzondere vaststellingen, specifieke moeilijkheden en benaderingen in bepaalde domeinen zoals de jeugdbescherming of de
witteboordcriminaliteit? Mogelijke toekomstscenario’s voor het strafbeleid?
waarom? hoe?
Justice 2020. Punir:
pourquoi? Comment?
Florian Cova e.a.; uitgegeven bij Maklu Uitgevers N.V.. ISBN 9789046608975
Na de reflectiedag van 24 september 2015 rond Justitie 2020 heeft de federale overheidsdienst Justitie op 3 maart 2016 een tweede dag georganiseerd, ditmaal rond de zin, het doel, de diversifiëring en de uitvoering van straffen. Dit werk verzamelt de bijdragen aan die dag.
Vooraanstaande wetenschappers gaan dieper in op een aantal van de cruciale vragen die de straf stelt voor justitie en de rechtzoekende. Plaats voor de straf in de hedendaagse samenleving? Zingevingen van de straf? Doelstellingen? Functies? Bijzondere vaststellingen, specifieke moeilijkheden en benaderingen in bepaalde domeinen zoals de jeugdbescherming of de
witteboordcriminaliteit? Mogelijke toekomstscenario’s voor het strafbeleid?
Mekaar zien.
Het belang van cultuur in de gevangenis
de Rode Antraciet, 2018, uitgeverij Gompels en Svacina, 140 blz., ISBN 978-94-6371-058-9
Elke dag zitten er meer dan 7000 gedetineerden in de 18 gevangenissen van Vlaanderen en Brussel. Mensen die wachten op een uitspraak of die hun straf uitzitten. Die straf bestaat uit vrijheidsberoving. Hun andere rechten blijven ze behouden. Dat wil zeggen dat gedetineerden – net zoals burgers buiten de gevangenismuren – het recht hebben om te werken, om onderwijs te volgen of te sporten. Ze hebben ook recht op cultuur: op filmworkshops, theater, concerten of creatieve ateliers.De Rode Antraciet vzw organiseert sport en cultuur in alle Vlaamse en Brusselse gevangenissen.
Het boek Mekaar zien. Het belang van cultuur in de gevangenis focust op de culturele verhalen en brengt een selectie van culturele projecten uit de Vlaamse en Brusselse gevangenissen. Het boek wil in de eerste plaats inspireren. Inspireren door het verhaal, maar nog veel meer door de projecten en de getuigenissen die je erin kan terugvinden.
De meeste gedetineerden komen ooit weer vrij. Daarom is het belangrijk om – vanaf de eerste dag in de gevangenis – te werken aan hun re-integratie. Om in te zetten op zelfontplooiing, herstel en participatie. Zo behouden ze de verbinding met de samenleving.
Aan die wederzijdse en noodzakelijke verbinding tussen de wereld binnen en buiten de gevangenismuren werken we bij De Rode Antraciet. We doen dit in alle Vlaamse en Brusselse gevangenissen via sport en cultuur. Dit boek focust op de culturele verhalen: getuigenissen, thema’s en projecten, gerealiseerd samen met partners én met gedetineerden.
Dit boek geeft eveneens een stem aan gedetineerden. Door hun verhalen ontdekt de lezer dieperliggende emoties, de behoefte aan menselijkheid en zelfstandigheid, de ontdekking van eigen talenten, het ervaren van de tijd, … Ook tussen gevangenismuren is cultuur een baken om zich (weer) mens te voelen en om perspectief te hebben in het leven.
Het belang van cultuur in de gevangenis
de Rode Antraciet, 2018, uitgeverij Gompels en Svacina, 140 blz., ISBN 978-94-6371-058-9
Elke dag zitten er meer dan 7000 gedetineerden in de 18 gevangenissen van Vlaanderen en Brussel. Mensen die wachten op een uitspraak of die hun straf uitzitten. Die straf bestaat uit vrijheidsberoving. Hun andere rechten blijven ze behouden. Dat wil zeggen dat gedetineerden – net zoals burgers buiten de gevangenismuren – het recht hebben om te werken, om onderwijs te volgen of te sporten. Ze hebben ook recht op cultuur: op filmworkshops, theater, concerten of creatieve ateliers.De Rode Antraciet vzw organiseert sport en cultuur in alle Vlaamse en Brusselse gevangenissen.
Het boek Mekaar zien. Het belang van cultuur in de gevangenis focust op de culturele verhalen en brengt een selectie van culturele projecten uit de Vlaamse en Brusselse gevangenissen. Het boek wil in de eerste plaats inspireren. Inspireren door het verhaal, maar nog veel meer door de projecten en de getuigenissen die je erin kan terugvinden.
De meeste gedetineerden komen ooit weer vrij. Daarom is het belangrijk om – vanaf de eerste dag in de gevangenis – te werken aan hun re-integratie. Om in te zetten op zelfontplooiing, herstel en participatie. Zo behouden ze de verbinding met de samenleving.
Aan die wederzijdse en noodzakelijke verbinding tussen de wereld binnen en buiten de gevangenismuren werken we bij De Rode Antraciet. We doen dit in alle Vlaamse en Brusselse gevangenissen via sport en cultuur. Dit boek focust op de culturele verhalen: getuigenissen, thema’s en projecten, gerealiseerd samen met partners én met gedetineerden.
Dit boek geeft eveneens een stem aan gedetineerden. Door hun verhalen ontdekt de lezer dieperliggende emoties, de behoefte aan menselijkheid en zelfstandigheid, de ontdekking van eigen talenten, het ervaren van de tijd, … Ook tussen gevangenismuren is cultuur een baken om zich (weer) mens te voelen en om perspectief te hebben in het leven.
Achter tralies
Hoelang houdt de gevangenis nog stand?
Hans Claus, gevangenisdirecteur Oudenaarde-
Uitgeverij Borgerhoff / Lamberigts, 2018, 192 blz., ISBN: 9789089311290
Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. Intuïtief gaan we hiermee akkoord. Wie iets mispeutert, moet gestraft worden; soms horen criminelen in de cel. Maar is de gevangenis werkelijk het juiste antwoord op misdaad of vervreemdt ze haar bewoners steeds meer van de samenleving?
Wanneer de auteur het rapport opmaakt, concludeert hij dat het Belgische gevangeniswezen tekortschiet. Gelukkig ziet hij ook oplossingen. Claus kiest resoluut voor resocialisatie in plaats van isolatie en rolt daarom een alternatieve vorm van detentie uit: De Huizen.
In dit werk worden de eerste stappen gezet naar een menswaardige manier van straffen, wat niet enkel de overtreder ten goede komt, maar ten slotte ook onze hele gemeenschap.
Over de auteur
Auteur Hans Claus begon zijn carrière in de Gentse Nieuwe Wandeling. Vandaag is hij de gevangenisdirecteur in Oudenaarde. Hij kent dus als geen ander de waarden én tekortkomingen van het huidige systeem. In Achter Tralies neemt hij detentie grondig onder de loep. Waar komt het fenomeen vandaan? Wie leeft en werkt er zoal in een gevangenis? Slagen we erin om gedetineerden in de maatschappij te re-integreren?
Rien ne va plus
Hans Vanderbeek
Uitgeverij Houtekiet, 2005 , 375 p., ISBN 9789052407852
enkel nog in bibliotheken te vinden
Dit is het waar gebeurde verhaal van een Vlaamse croupier die in een vlaag van razernij zijn vrouw wurgde. Zij was zwaar verslaafd aan drank, waardoor het gezinsleven een hel werd. Hans Vanderbeek vertelt zijn historie met ontstellende openhartigheid en bloedstollende precisie, recht voor de raap en zonder franjes.
De croupier neemt je mee naar het aparte wereldje van de casino's, naar de best beveiligde gevangenis van België, naar de beklaagdenbank van het hof van assisen... Nooit eerder werd het dagelijks leven in de Belgische strafinrichtingen, onder meer tijdens de Dutroux-crisis, zo indringend en zo eerlijk beschreven. Maar je staat ook vlak naast Vanderbeek op het vreselijkste moment van zijn leven, wanneer hij in blinde woede finaal door het lint gaat. Bovendien is dit onthullende, maar erg ontroerende boek tegelijk de geschiedenis van een vader die jarenlang vocht voor het welzijn van zijn zoon.
De auteur zoekt geen excuses en hij vraagt geen eerherstel, maar hij moést dit boek schrijven om een helse periode uit zijn leven te verwerken. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe klim je uit het diepste dal? Iedereen mag weten wat er gebeurde. Omdat de ware toedracht voor het hof van assisen helemaal verknipt werd, doet Hans Vanderbeek het hele verhaal, in een meeslepende, aangrijpende vertelling.
Hans Vanderbeek
Uitgeverij Houtekiet, 2005 , 375 p., ISBN 9789052407852
enkel nog in bibliotheken te vinden
Dit is het waar gebeurde verhaal van een Vlaamse croupier die in een vlaag van razernij zijn vrouw wurgde. Zij was zwaar verslaafd aan drank, waardoor het gezinsleven een hel werd. Hans Vanderbeek vertelt zijn historie met ontstellende openhartigheid en bloedstollende precisie, recht voor de raap en zonder franjes.
De croupier neemt je mee naar het aparte wereldje van de casino's, naar de best beveiligde gevangenis van België, naar de beklaagdenbank van het hof van assisen... Nooit eerder werd het dagelijks leven in de Belgische strafinrichtingen, onder meer tijdens de Dutroux-crisis, zo indringend en zo eerlijk beschreven. Maar je staat ook vlak naast Vanderbeek op het vreselijkste moment van zijn leven, wanneer hij in blinde woede finaal door het lint gaat. Bovendien is dit onthullende, maar erg ontroerende boek tegelijk de geschiedenis van een vader die jarenlang vocht voor het welzijn van zijn zoon.
De auteur zoekt geen excuses en hij vraagt geen eerherstel, maar hij moést dit boek schrijven om een helse periode uit zijn leven te verwerken. Hoe is het zover kunnen komen? Hoe klim je uit het diepste dal? Iedereen mag weten wat er gebeurde. Omdat de ware toedracht voor het hof van assisen helemaal verknipt werd, doet Hans Vanderbeek het hele verhaal, in een meeslepende, aangrijpende vertelling.
Tralie mama's
Sabine De Vos , 2013, 345 p.
uitgeverij Linkeroever. ISBN 9789057205125
Een unieke blik achter de schermen van een ongekende wereld vol geheimen en nog nooit vertelde verhalen over de kracht van moederliefde, of het ontbreken ervan...
'Het eerste wat ik wil doen als ik hier buitenkom, is mijn dochters knuffelen, knuffelen en nog eens knuffelen.Ik wil eten voor hen maken, ik wil bij hen slapen. Ik wil hier nooit, nooit, nooit nog ''binnen'' komen.Zij zijn slachtoffer van wat ik gedaan heb, en niks wat ik doe, kan dat ooit ongedaan maken.Er gaat geen seconde voorbij dat ik daar niet aan denk, en mij schuldig voel.'
‘Het ergste is 1 september, als mijn kinderen opnieuw naar school gaan. Ik kan mijn kind geen extra knuffel geven, niks lekkers in de boekentas stoppen. Er zit zoveel liefde in mij, en ik kan er niets mee doen…’
Dit zijn citaten uit een van de vele beklijvende verhalen van Traliemama's die lang zullen nazinderen. Vrouwen maken amper 4.5 procent uit van alle gedetineerden, de meesten zijn moeder, sommigen daarvan 'zitten' voor moord of doodslag op hun eigen kinderen.
Sabine De Vos bezocht hen in de gevangenissen van Antwerpen, Gent en Brugge en sprak ook met mama's 'buiten', wiens moederliefde sterker is dan vonnissen en tralies. Ze onderzocht ook de geschiedenis van moeders achter tralies, hun situatie in andere landen, hun rechten en plichten.
Parket Magistraal
Uitgeverij Manteau, 2013, Melanie De Vrieze ( 1975) ISBN9789022328811
Bernadette Baeyens, An Schoonjans, Caroline Dewitte en Ilse Vandenbroucke zijn in real life parketmagistraat in Gent. In Parket Magistraal geven ze een zeer persoonlijke kijk op hun werk en hun leven voor en achter de schermen van het Gentse Openbaar Ministerie, en vertellen ze over hun afwegingen, twijfels en zoektocht naar wat je als openbaar aanklager moet doen om het goed te doen. `Als openbaar aanklager ben je echt wel met het menselijke bezig. In justitie is één plus één niet altijd twee. Als het zo eenvoudig was, dan was onze job overbodig en zou een computer de strafmaat kunnen bepalen.’
Parket Magistraal laat zien hoe vier Gentse magistraten dag in dag uit de gruwelijkste misdaden en alledaagse miserie onderzoeken. Vier moeders, onder de enorme tijdsdruk van de gerechtelijke machine. ‘Het is tijd dat mensen een correct beeld krijgen van wat het parket doet’, zegt Caroline Dewitte. ‘Wij werken hier al jaren, maar zelfs onze eigen familie en vrienden weten nog altijd niet wat onze job juist inhoudt.’
Dewitte volgt net zoals An Schoonjans en Bernadette Baeyens elke dag strafzaken op bij het parket van Gent. Samen met Ilse Vandenbroucke, die jeugddossiers doet, combineren ze meer dan zestig jaar juridische ervaring.Het leven zoals het is op het parket!
Uitgeverij Manteau, 2013, Melanie De Vrieze ( 1975) ISBN9789022328811
Bernadette Baeyens, An Schoonjans, Caroline Dewitte en Ilse Vandenbroucke zijn in real life parketmagistraat in Gent. In Parket Magistraal geven ze een zeer persoonlijke kijk op hun werk en hun leven voor en achter de schermen van het Gentse Openbaar Ministerie, en vertellen ze over hun afwegingen, twijfels en zoektocht naar wat je als openbaar aanklager moet doen om het goed te doen. `Als openbaar aanklager ben je echt wel met het menselijke bezig. In justitie is één plus één niet altijd twee. Als het zo eenvoudig was, dan was onze job overbodig en zou een computer de strafmaat kunnen bepalen.’
Parket Magistraal laat zien hoe vier Gentse magistraten dag in dag uit de gruwelijkste misdaden en alledaagse miserie onderzoeken. Vier moeders, onder de enorme tijdsdruk van de gerechtelijke machine. ‘Het is tijd dat mensen een correct beeld krijgen van wat het parket doet’, zegt Caroline Dewitte. ‘Wij werken hier al jaren, maar zelfs onze eigen familie en vrienden weten nog altijd niet wat onze job juist inhoudt.’
Dewitte volgt net zoals An Schoonjans en Bernadette Baeyens elke dag strafzaken op bij het parket van Gent. Samen met Ilse Vandenbroucke, die jeugddossiers doet, combineren ze meer dan zestig jaar juridische ervaring.Het leven zoals het is op het parket!
De kracht van
rechtvaardigheid,
Jan Nolf
Uitgeverij EPO, 294 p., 2016,
Referentie: 9789462670754
Vertrekkend van zijn 25 jaar lange loopbaan legt Vlaanderen bekendste erevrederechter de vinger op de wonde van justitie. En als Jan Nolf zijn pen opheft, schuift de macht ongemakkelijk over haar stoel. Een paar jaar geleden noemde het Europees Netwerk Hoge Raden van Justitie Vlaanderens bekendste erevrederechter zelfs een 'gevaar voor justitie'.
Door dat Jan Nolf vele namen noemt uit de politieke en juridische wereld is dit boek zeker voor de ingewijde een heel interessant boek. Anderen kunnen zich hiermee een goed beeld vormen van de onbekende, vaak ouderwetse, werkwijzen van het gerechtsapparaat en het feit dat sommige magistraten zich verheven voelen boven iedere andere burger.
Het boek doet soms denken aan een J’accuse: de justitiewatcher schrijft minister Geens een brief en roept de burger op de rechtstaat te verdedigen, want justitie is van ons allemaal. Maar Nolf doet méér dan alleen kritiek leveren. Naar analogie met De kleine prins tekent hij hoe een nieuwe justitie er uit zou kunnen zien. Met veel respect voor de gewone sterveling en erg gevoelsgeladen -wat in dit wereldje een zeldzaamheid is- pleit Nolf voor een open, democratische en tolerante samenleving, Omwille van zijn verdienste in de bescherming van de gelijkheid van alle burgers voor de wet en de verdediging van de rechten en plichten van elk individu, ontving Jan Nolf de Burgerschapsprijs 2016 van Stichting P&V.
rechtvaardigheid,
Jan Nolf
Uitgeverij EPO, 294 p., 2016,
Referentie: 9789462670754
Vertrekkend van zijn 25 jaar lange loopbaan legt Vlaanderen bekendste erevrederechter de vinger op de wonde van justitie. En als Jan Nolf zijn pen opheft, schuift de macht ongemakkelijk over haar stoel. Een paar jaar geleden noemde het Europees Netwerk Hoge Raden van Justitie Vlaanderens bekendste erevrederechter zelfs een 'gevaar voor justitie'.
Door dat Jan Nolf vele namen noemt uit de politieke en juridische wereld is dit boek zeker voor de ingewijde een heel interessant boek. Anderen kunnen zich hiermee een goed beeld vormen van de onbekende, vaak ouderwetse, werkwijzen van het gerechtsapparaat en het feit dat sommige magistraten zich verheven voelen boven iedere andere burger.
Het boek doet soms denken aan een J’accuse: de justitiewatcher schrijft minister Geens een brief en roept de burger op de rechtstaat te verdedigen, want justitie is van ons allemaal. Maar Nolf doet méér dan alleen kritiek leveren. Naar analogie met De kleine prins tekent hij hoe een nieuwe justitie er uit zou kunnen zien. Met veel respect voor de gewone sterveling en erg gevoelsgeladen -wat in dit wereldje een zeldzaamheid is- pleit Nolf voor een open, democratische en tolerante samenleving, Omwille van zijn verdienste in de bescherming van de gelijkheid van alle burgers voor de wet en de verdediging van de rechten en plichten van elk individu, ontving Jan Nolf de Burgerschapsprijs 2016 van Stichting P&V.
Simon, het jongetje dat wist te ontsnappen.
Simon Gronowski- Marie France Botte
Uitgeverij Renaissance du livre- enkel verkrijgbaar in Dossinkazerne, Mechelen.
Het is 1940. Wanneer Simon voor het eerst de Duitse vliegtuigen over Brussel hoort vliegen, is hij een heel gewone kleine jongen! Maar al gauw zal de oorlog in al z’n gruwel losbarsten. Omdat hij van Joodse afkomst is, wordt Simon op transport gezet naar de vernietigingskampen. Alleen, hij springt van de trein en weet zich wonderwel te redden…
Nu, zoveel jaar later, vertelt hij zijn verhaal aan zijn kleinkinderen. Om ze te wijzen op het gevaar van onverschilligheid. Opdat niemand nog zou kunnen zeggen: ‘dit wisten we niet’, ‘dit kan onmogelijk gebeurd zijn’, ‘daar hebben wij niks mee te maken’ of ‘daar kunnen wij toch niks aan doen’! Want een gebaar van solidariteit kan gelukkig wonderen verrichten? Of zoals het in de Talmud staat: ‘Wie één mensenleven redt, redt de hele mensheid!’
Ouders grootouders of leerkrachten die samen met hun kinderen het waargebeurde verhaal van Simon lezen, leren hen niet alleen iets bij over onze geschiedenis maar zullen daar ook met hen over nadenken. Meteen de kans om samen beter te reageren op racisme, antisemitisme en uitsluiting, iets waar we – jammer genoeg – bijna dagelijks mee geconfronteerd worden.
Bij deze uitgave bestaat ook een lesmap, te vinden en downloaden op Klascement!
Simon Gronowski- Marie France Botte
Uitgeverij Renaissance du livre- enkel verkrijgbaar in Dossinkazerne, Mechelen.
Het is 1940. Wanneer Simon voor het eerst de Duitse vliegtuigen over Brussel hoort vliegen, is hij een heel gewone kleine jongen! Maar al gauw zal de oorlog in al z’n gruwel losbarsten. Omdat hij van Joodse afkomst is, wordt Simon op transport gezet naar de vernietigingskampen. Alleen, hij springt van de trein en weet zich wonderwel te redden…
Nu, zoveel jaar later, vertelt hij zijn verhaal aan zijn kleinkinderen. Om ze te wijzen op het gevaar van onverschilligheid. Opdat niemand nog zou kunnen zeggen: ‘dit wisten we niet’, ‘dit kan onmogelijk gebeurd zijn’, ‘daar hebben wij niks mee te maken’ of ‘daar kunnen wij toch niks aan doen’! Want een gebaar van solidariteit kan gelukkig wonderen verrichten? Of zoals het in de Talmud staat: ‘Wie één mensenleven redt, redt de hele mensheid!’
Ouders grootouders of leerkrachten die samen met hun kinderen het waargebeurde verhaal van Simon lezen, leren hen niet alleen iets bij over onze geschiedenis maar zullen daar ook met hen over nadenken. Meteen de kans om samen beter te reageren op racisme, antisemitisme en uitsluiting, iets waar we – jammer genoeg – bijna dagelijks mee geconfronteerd worden.
Bij deze uitgave bestaat ook een lesmap, te vinden en downloaden op Klascement!
Eindelijk bevrijd : geen schuld, geen slachtoffer
Simon Gronowski, David Van Reybrouck, Koenraad Tinel
Uitgegeven door Hannibal in 2013
Simon Gronowski is Joods, Koenraad Tinel is de zoon van een nazi. Ze beschrijven hun vriendschap en wat die hen geleerd heeft. Koenraad besefte dat hij de last van zijn vaders schuld niet dient te dragen en Simon realiseerde zich dat hij geen slachtoffer hoeft te blijven om zijn verloren geliefden te eren.
Simon Gronowski (1931) was elfenhalf toen hij samen met zijn moeder door de Gestapo werd opgepakt, naar de Dossinkazerne in Mechelen werd afgevoerd en vervolgens op een trein werd gezet die naar het Poolse vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau reed. Onderweg slaagden medegevangenen erin de deur van de wagon te openen. Geholpen door zijn moeder sprong Gronowski uit de voortrazende trein. Een humane rijkswachter, Jan Aerts, bracht hem terug naar Brussel. Toen België in 1944 werd bevrijd, waren Simons moeder en zus Ita, die in september 1943 was gedeporteerd, niet meer in leven. Zijn vader stierf kort na het einde van de oorlog van verdriet.
Koenraad Tinel (1934) groeide op in een katholieke, Vlaamsgezinde kunstenaarsfamilie. Vader was oud-strijder van de Eerste Wereldoorlog, radicaliseerde snel en stapte tijdens de Tweede Wereldoorlog in de collaboratie. Koenraad was er te jong voor, maar zijn twee broers engageerden zich voor het nationaalsocialisme, de ene aan het oostfront, de andere onder meer als Gestapo in de Dossinkazerne.
Eindelijk bevrijd brengt de levensverhalen van de twee bejaarde mannen samen. Dit boek gaat dan ook over het opheffen van schuld, over vriendschap, over het omdraaien van bladzijden, over toekomst eerder dan over verleden. Het bevat geen zware filosofische overpeinzingen. Het is geschreven in een lichtvoetige taal, die toch respect toont voor de diepe inhoud. De talrijke illustraties van Tinel helpen de tekst visueel te ondersteunen.
Als een overlevende wiens familie door het nazisme werd verscheurd en vernietigd, een tijdgenoot in de armen kan sluiten wiens verwanten datzelfde nazisme als ideaal hebben beleefd, welk argument hebben niet-betrokken buitenstaanders dan nog om dit niet te doen — dit is het ethische appel dat het hele boek doortrekt!
Burgemeester achter tralies,
Guido Verscheuren, uitgeverij Davidsfonds
Guido Verschueren, gewezen gevangenisdirecteur en laureaat Burgerschapsprijs 2010, geeft een inkijk in de wereld van de centrale gevangenis van Leuven, een penitentiaire instelling voor langgestraften. Na 34 jaar dienst ging de “burgemeester achter tralies” in 2013 met pensioen. Verschueren bestuurde als een burgervader ‘zijn’ dorp en stond steeds dicht bij zijn mensen, zowel personeel als gedetineerden.
In zijn boek vertelt hij over het gebouw, zijn bewoners, het personeel en het regime. Hij leert het dagelijkse leven in de gevangenis kennen via de dagindeling van de gedetineerden: contacten met de buitenwereld, gevangenisarbeid, gezondheidszorg, wandeling en sport, vorming en onderwijs.
Het boek ' Burgemeester achter tralies' verscheen bij uitgeverij Davidsfonds .
ISBN nummer : 9789063066550
Guido Verscheuren, uitgeverij Davidsfonds
Guido Verschueren, gewezen gevangenisdirecteur en laureaat Burgerschapsprijs 2010, geeft een inkijk in de wereld van de centrale gevangenis van Leuven, een penitentiaire instelling voor langgestraften. Na 34 jaar dienst ging de “burgemeester achter tralies” in 2013 met pensioen. Verschueren bestuurde als een burgervader ‘zijn’ dorp en stond steeds dicht bij zijn mensen, zowel personeel als gedetineerden.
In zijn boek vertelt hij over het gebouw, zijn bewoners, het personeel en het regime. Hij leert het dagelijkse leven in de gevangenis kennen via de dagindeling van de gedetineerden: contacten met de buitenwereld, gevangenisarbeid, gezondheidszorg, wandeling en sport, vorming en onderwijs.
Het boek ' Burgemeester achter tralies' verscheen bij uitgeverij Davidsfonds .
ISBN nummer : 9789063066550
(Straf)tijd
Lieve Blancquaert en Hulpgevangenis Leuven, Roularta Books, 2006,
ISBN: 90-8679-055-0
Lieve Blancquaert portretteert in dit boek gevangenen en sprak met hen, met hun familie en het personeel van de Hulpgevangenis Leuven. Zij delen een stukje van hun leven, een stukje van hun wereld met mensen buiten de gevangenis. Het resultaat is een reeks pakkende getuigenissen over spijt en verlies, liefde, angst en hoop.
ISBN13 9789086790555
Lieve Blancquaert en Hulpgevangenis Leuven, Roularta Books, 2006,
ISBN: 90-8679-055-0
Lieve Blancquaert portretteert in dit boek gevangenen en sprak met hen, met hun familie en het personeel van de Hulpgevangenis Leuven. Zij delen een stukje van hun leven, een stukje van hun wereld met mensen buiten de gevangenis. Het resultaat is een reeks pakkende getuigenissen over spijt en verlies, liefde, angst en hoop.
ISBN13 9789086790555
Hotel Prison
Jan De Cock, –De wereldreis van een tralie-trotter, Tielt, Uitgeverij Lannoo, 2003.
Hoe vrolijk is een nieuwjaarsnacht als je medegevangene sterft? Hoeveel kilo weegt de ketting tussen de voeten van een ter dood veroordeelde in Bangkok? Hebben Eskimo's een iglo-gevangenis?
Een zoektocht naar het menselijk gelaat van gedetineerden, ongetwijfeld een van de meest vergeten groepen in onze maatschappij
Jan De Cock trok de wereld rond, van gevangenis naar gevangenis, op zoek naar het leven achter de tralies. Door steppe en woestijn, per boot of per fiets zocht hij de gedetineerden op, bij temperaturen die schommelden van +45 tot -25 graden. Hij ontmoette kruimeldieven, zakkenrollers en vliegtuigkapers. Hij deelde de cel met muzikanten of acteurs, met huurmoordenaars en moeders die eten stalen voor hun kinderen. Hij leefde in het gezelschap van ratten en vlooien, hagedissen en sprinkhanen.
Hotel Prison is een averechts verhaal over het verborgen bestaan van al te vaak vergeten mensen.
ISBN13 9789020951059
Jan De Cock, –De wereldreis van een tralie-trotter, Tielt, Uitgeverij Lannoo, 2003.
Hoe vrolijk is een nieuwjaarsnacht als je medegevangene sterft? Hoeveel kilo weegt de ketting tussen de voeten van een ter dood veroordeelde in Bangkok? Hebben Eskimo's een iglo-gevangenis?
Een zoektocht naar het menselijk gelaat van gedetineerden, ongetwijfeld een van de meest vergeten groepen in onze maatschappij
Jan De Cock trok de wereld rond, van gevangenis naar gevangenis, op zoek naar het leven achter de tralies. Door steppe en woestijn, per boot of per fiets zocht hij de gedetineerden op, bij temperaturen die schommelden van +45 tot -25 graden. Hij ontmoette kruimeldieven, zakkenrollers en vliegtuigkapers. Hij deelde de cel met muzikanten of acteurs, met huurmoordenaars en moeders die eten stalen voor hun kinderen. Hij leefde in het gezelschap van ratten en vlooien, hagedissen en sprinkhanen.
Hotel Prison is een averechts verhaal over het verborgen bestaan van al te vaak vergeten mensen.
ISBN13 9789020951059
Greta Stockfleth, Schaduw van mijn spiegelbeeld. Leven in een gevangenis, Garant, 2010, ISBN 9789085750321
De gevangeniswereld is voor velen een onbekend terrein.Dit boek laat kennismaken met de realiteit in hedendaagse gevangenissen. Het geeft een antwoord op veelgestelde vragen als: Hoe is het leven achter die hoge muren? Hoe worden de dagen ingevuld? Hoe gedragen de gevangenen zich? Is werken in een gevangenis gevaarlijk? Verdienen gedetineerden nog een tweede kans? Wat met de slachtoffers? …
De zelfgeschreven (levens)verhalen en gedichten van gedetineerden, en de persoonlijke ervaringen van mensen op de werkvloer, geven een inkijk in wat er werkelijk omgaat achter de muren.
ISBN13 9789085750321
De gevangeniswereld is voor velen een onbekend terrein.Dit boek laat kennismaken met de realiteit in hedendaagse gevangenissen. Het geeft een antwoord op veelgestelde vragen als: Hoe is het leven achter die hoge muren? Hoe worden de dagen ingevuld? Hoe gedragen de gevangenen zich? Is werken in een gevangenis gevaarlijk? Verdienen gedetineerden nog een tweede kans? Wat met de slachtoffers? …
De zelfgeschreven (levens)verhalen en gedichten van gedetineerden, en de persoonlijke ervaringen van mensen op de werkvloer, geven een inkijk in wat er werkelijk omgaat achter de muren.
ISBN13 9789085750321
Papa is weg
Barbara Rottiers & Tine Van Lent, , uitgeverij Lannoo, 2006, Een boekje over een papa in de gevangenis. Voor kinderen van 10-12 jaar. 'Allerliefste mammie van de wereld,' bid ik dan, 'Laat ons nooit of nimmer in de steek. Ik weet het, pappie is niet dood, hij is gewoon een tijdje weg. Zoals anderen even de deur uit gaan om een brood te kopen, maar dan wat langer. Op een mooie dag komt hij terug. Maar wanneer is dat, 'ooit'? En zal hij ons nog wel herkennen dan? En als het binnenkort voetbalkampioenschap is, is hij er dan? Of kom jij anders voor me supporteren? ISBN 978-90-209-6617-6 |
Achter slot en grendel
Luc Dewaele,Roularta Books, Een boeiende inkijk achter de tralies. De gevangenis is een ballingsoord voor delinquenten. Moordenaars, overvallers, verkrachters, drugsdealers en pedofielen leiden er een obscuur bestaan. Maar hoe verloopt het gedwongen samenleven? En hoe functioneren cipiers in zo'n smeltkroes? Auteur Luc Dewaele was jarenlang cipier en heeft het allemaal uit eerste hand. Als een bevoorrechte getuige observeerde hij dag in, dag uit het gevangenisgebeuren. Dit vlot geschreven boek biedt de lezer een boeiende inkijk achter de tralies. ISBN: 9789086793273 |
Van gevangenisstraf naar vrijheidsstraf.
200 jaar Belgisch gevangeniswezen, Eric Maes,Garant, 2010, Dit monumentale werk heeft als voorwerp de historische evolutie van de Belgische penitentiaire regelgeving inzake het regime van gedetineerden, en dit over de periode 1795-2006. Steunend op een indrukwekkende verzameling van ruim 6000 rechtsbronnen, worden een aantal fundamentele vragen onderzocht. Wat is het doel van de vrijheidsberovende straf (penologische visie)? Hoe dient deze straf in concreto te worden ingevuld? Door welke andere dan strikt penologische overwegingen wordt de normering van het gevangenisregime aangestuurd? Dienen de gerechtelijke overheden inspraak of beslissingsbevoegdheid te hebben met betrekking tot de interne en/of externe regime bedeling? Door wie (wetgevende vs. uitvoerende macht) dient het penitentiair regime juridisch genormeerd te worden, en tot op welke hoogte? Deze publicatie is de handelsversie van het proefschrift dat op 6 februari 2008 door Eric Maes werd verdedigd aan de Katholieke Universiteit Leuven tot het behalen van de graad van doctor in de criminologische wetenschappen. ISBN 9789046602270 |
|
De poëziebundel OPENINGEN Gevangenisgedichten met 42 gedichten en bijhorende DVD - samenstellers Benno Barnard en Roger M.J. de Neef - omvat verzen en beeldmateriaal van gedetineerden van Leuven Centraal en van Nederlandstalige en internationale dichters. Uitgeverij P, Leuven, 2009, ISBN: 978-90-79433-31-5 Hotel pardon wereldverhalen over verzoening, Jan De Cock, Lannoo, 2014 Na hotel Prison reist Jan De Cock naar slachtoffers die konden vergeven. Wat is de kracht van verzoening? Jan De Cock ontmoet slachtoffers van misdaden die het laatste woord niet aan de feiten hebben gelaten, noch aan de wrok. in een wereld waar de roep om gerechtigheid steeds vaker gehoord wordt als een schreeuw om repressie en hardere straf, biedt Jan De Cock weerwerk. Hij trekt de wereld rond, en ontmoet tientallen slachtoffers van daden die we soms moeilijk kunnen vatten. toch konden ze vergeven: ouders van wie de kinderen door de Noor Breivik werden vermoed, moeders van zonen die met de Twin Towers ten onder gingen, de weduwe van Gerrit Jan Heijn... EAN 9789401421836 014, |
Kinderen houden niet van krokodillen,
Carine Hutsebout, Epo
Carine Hutsebaut is victimologe, gespecialiseerd in daderprofilering en behandeling van pedoseksuelen én hun slachtoffers. Zij is nauw betrokken bij onderzoek naar kindermoorden in binnen- en buitenland. Op basis van tien jaar onderzoek en ervaring in de begeleiding van slachtoffers, ouders én moordenaars onderscheidt ze zes verschillende types pedoseksuelen. Zij bestudeerde en beschrijft in haar boek hoe bepaalde pedoseksuelen de stap zetten naar kindermoord en wat er in hen omgaat.
Hutsebaut protesteert tegen de gebrekkige resultaten bij onderzoeken naar kindermoordenaars. Zij geeft haar visie over hoe een onderzoek en preventie moeten georganiseerd worden. Zij is niet mals voor de overheid, het gerecht en de politiediensten. Enkele dagen na de ontvoering van Julie en Melissa gaf Hutsebaut een daderprofiel. Later bleek hoe accuraat zij het portret van Dutroux had opgetekend. Maar de rijkswacht legde het naast zich neer.
Hutsebaut gaat ook uitgebreid in op therapeutische modellen die in Amerika en Engeland en door haarzelf werden uitgewerkt. Zij verzet zich tegen een repressief systeem en pleit voor begeleiding en preventie.
Ten slotte geeft zij een aantal tips voor preventie die elke ouder ter harte kan nemen.
Kinderen houden niet van krokodillen is een aanklacht, een case study, een model voor daderprofilering en een round up van wat er aan preventie en therapie mogelijk is. Een taboedoorbrekend boek. Een eerlijke, bevattelijke en wetenschappelijke bijdrage aan de oplossing van dit diepe maatschappelijke probleem.
Colofon:
ISBN: 9789064450167 • 1997 •
Carine Hutsebout, Epo
Carine Hutsebaut is victimologe, gespecialiseerd in daderprofilering en behandeling van pedoseksuelen én hun slachtoffers. Zij is nauw betrokken bij onderzoek naar kindermoorden in binnen- en buitenland. Op basis van tien jaar onderzoek en ervaring in de begeleiding van slachtoffers, ouders én moordenaars onderscheidt ze zes verschillende types pedoseksuelen. Zij bestudeerde en beschrijft in haar boek hoe bepaalde pedoseksuelen de stap zetten naar kindermoord en wat er in hen omgaat.
Hutsebaut protesteert tegen de gebrekkige resultaten bij onderzoeken naar kindermoordenaars. Zij geeft haar visie over hoe een onderzoek en preventie moeten georganiseerd worden. Zij is niet mals voor de overheid, het gerecht en de politiediensten. Enkele dagen na de ontvoering van Julie en Melissa gaf Hutsebaut een daderprofiel. Later bleek hoe accuraat zij het portret van Dutroux had opgetekend. Maar de rijkswacht legde het naast zich neer.
Hutsebaut gaat ook uitgebreid in op therapeutische modellen die in Amerika en Engeland en door haarzelf werden uitgewerkt. Zij verzet zich tegen een repressief systeem en pleit voor begeleiding en preventie.
Ten slotte geeft zij een aantal tips voor preventie die elke ouder ter harte kan nemen.
Kinderen houden niet van krokodillen is een aanklacht, een case study, een model voor daderprofilering en een round up van wat er aan preventie en therapie mogelijk is. Een taboedoorbrekend boek. Een eerlijke, bevattelijke en wetenschappelijke bijdrage aan de oplossing van dit diepe maatschappelijke probleem.
Colofon:
ISBN: 9789064450167 • 1997 •
Moordenaars en hun motieven De bestseller van Jef Vermassen , Uitgeverij de Bezige Bij , 2010
Jef Vermassen schrijft zoals hij pleit: met gedrevenheid. Die eigenschap vormt de kern van zijn engagement als strafpleitercriminoloog en maakt van Moordenaars en hun motieven een even ontluisterend, moedig als belangrijk boek. In elke mens schuilt een potentiële moordenaar. Moordenaars zijn en blijven mensen, hoe monsterachtig hun daden ook lijken. Ze komen uit alle rangen en standen. Jef Vermassen toont de vele gezichten van moord van partnerdoding tot genocide. Hij ontleedt zo nauwkeurig mogelijk de motieven van moordenaars. Voortdurend stelt hij zich de vraag naar het waarom van hun soms zo onbegrijpelijke daden. `Moordenaars en hun motieven is een doorwrochte turf geworden, rijkelijk gestoffeerd met inzichten uit de criminologie, psychologie, sociologie en sociobiologie. De Morgen schrijft: Jef Vermassen is Vlaanderens bekendste advocaat. Meer dan dertig jaar lang werd hij beroepshalve geconfronteerd met zowel moordenaars als hun slachtoffers. Hij verdedigde hen in een tachtigtal assisenzaken. Jarenlang heeft hij aan dit boek gewerkt.
ISBN: 9789085422464 Uitgever:De Bezige Bij Antwerpen
Troost het kind in mij,
over incest en seksueel geweld, Karlijn Demasure,
Uitgeverij Averbode
Dit boek gaat over incest en seksueel geweld. Het hart van het boek wordt gevormd door de verhalen van mensen die de moed hadden om ze te vertellen. Het zijn verhalen van pijn, woede en angst als ze de ervaring van het misbruik onder woorden proberen te brengen. Het zijn verhalen van dapperheid die vertellen hoe de lange weg van het herstel werd aangevat. Verhalen van wilskracht ook als die weg onverwacht bochtig en steil blijkt te zijn. Het worden getuigenissen van hoop als eindelijk de einder in zicht komt; het landschap rustig en breed wordt. En er wordt gedanst van vreugde eenmaal de bestemming bereikt. Er wordt in dit boek geweend, geschreeuwd, gelachen en gezongen maar nooit alleen. Altijd samen. Dit boek richt zich tot mensen die met jongeren bezig zijn: leerkrachten, docenten, begeleiders van studenten, leidsters en leiders in jeugdbewegingen en allen die verantwoordelijkheid dragen voor jongeren. Vanzelfsprekend kunnen ook slachtoffers en hun onmiddellijke omgeving heel wat opsteken bij de lectuur van dit boek.
ISBN: 9789031725649
over incest en seksueel geweld, Karlijn Demasure,
Uitgeverij Averbode
Dit boek gaat over incest en seksueel geweld. Het hart van het boek wordt gevormd door de verhalen van mensen die de moed hadden om ze te vertellen. Het zijn verhalen van pijn, woede en angst als ze de ervaring van het misbruik onder woorden proberen te brengen. Het zijn verhalen van dapperheid die vertellen hoe de lange weg van het herstel werd aangevat. Verhalen van wilskracht ook als die weg onverwacht bochtig en steil blijkt te zijn. Het worden getuigenissen van hoop als eindelijk de einder in zicht komt; het landschap rustig en breed wordt. En er wordt gedanst van vreugde eenmaal de bestemming bereikt. Er wordt in dit boek geweend, geschreeuwd, gelachen en gezongen maar nooit alleen. Altijd samen. Dit boek richt zich tot mensen die met jongeren bezig zijn: leerkrachten, docenten, begeleiders van studenten, leidsters en leiders in jeugdbewegingen en allen die verantwoordelijkheid dragen voor jongeren. Vanzelfsprekend kunnen ook slachtoffers en hun onmiddellijke omgeving heel wat opsteken bij de lectuur van dit boek.
ISBN: 9789031725649
Wij kregen levenslang,
slachtoffers van een misdrijf getuigen, Walter Damen- Chris Dillen- Jeroen Wils, Uitgeverij Van Halewyck, 2010
'Het voelt zo verkeerd dat de dader over enkele jaren vrij zal rondlopen, terwijl ik altijd de gevolgen zal blijven dragen. Ik kreeg levenslang, niet hij.' Slachtoffers van misdrijven voelen zich vaak mis begrepen, in de kou gezet, aan hun lot overgelaten. Ze hebben soms de indruk dat justitie er vooral voor de dader is, en niet voor het slachtoffer. Dat er wel recht is, maar geen gerechtigheid.
Slachtoffers willen gehoord en vooral begrepen worden. In dit boek doen ze hun verhaal: nabestaanden van een moord, een slachtoffer van een gewapende overval, een vrouw die jarenlang door haar partner werd mishandeld, een werknemer die ten onrechte van een diefstal werd beschuldigd, het slachtoffer van een 'banale' vechtpartij.
Jeroen Wils (1967), criminoloog en chef nieuws op de nieuwsdienst van VTM, wil begrijpen wat er omgaat in de hoofden van de slachtoffers, hoe zij de feiten ervaren en hoe zij de gevolgen dragen van wat hen is aangedaan. Tijdens lange, beklijvende gesprekken vertellen de slachtoffers hun diepmenselijke verhaal.
Strafpleiter Walter Damen (1971) gaat in op de juridische aspecten van de slachtofferpositie. Wat zijn de rechten van het slachtoffer? Hebben zij het recht om informatie te krijgen, en het recht om informatie te geven? Hoe bereiden slachtoffers best hun proces voor en welke juridische bijstand krijgen ze? En wat zijn de financiële gevolgen? Kortom, hoe kan je een slachtoffer juridisch het best begeleiden?
Professor Chris Dillen (1962), gerechtspsychiater aan de Vrije Universiteit Brussel, gaat dieper in op de psychologische, soms zelfs psychiatrische gevolgen. Gevoelens van machteloosheid, kwetsbaarheid en wraak zijn normaal als men met een misdrijf wordt geconfronteerd. Ook het vertrouwen in zichzelf en de anderen wordt aangetast. En hoe verwerken slachtoffers van misdrijven datgene wat ze meegemaakt hebben?
ISBN: 9789056179687
slachtoffers van een misdrijf getuigen, Walter Damen- Chris Dillen- Jeroen Wils, Uitgeverij Van Halewyck, 2010
'Het voelt zo verkeerd dat de dader over enkele jaren vrij zal rondlopen, terwijl ik altijd de gevolgen zal blijven dragen. Ik kreeg levenslang, niet hij.' Slachtoffers van misdrijven voelen zich vaak mis begrepen, in de kou gezet, aan hun lot overgelaten. Ze hebben soms de indruk dat justitie er vooral voor de dader is, en niet voor het slachtoffer. Dat er wel recht is, maar geen gerechtigheid.
Slachtoffers willen gehoord en vooral begrepen worden. In dit boek doen ze hun verhaal: nabestaanden van een moord, een slachtoffer van een gewapende overval, een vrouw die jarenlang door haar partner werd mishandeld, een werknemer die ten onrechte van een diefstal werd beschuldigd, het slachtoffer van een 'banale' vechtpartij.
Jeroen Wils (1967), criminoloog en chef nieuws op de nieuwsdienst van VTM, wil begrijpen wat er omgaat in de hoofden van de slachtoffers, hoe zij de feiten ervaren en hoe zij de gevolgen dragen van wat hen is aangedaan. Tijdens lange, beklijvende gesprekken vertellen de slachtoffers hun diepmenselijke verhaal.
Strafpleiter Walter Damen (1971) gaat in op de juridische aspecten van de slachtofferpositie. Wat zijn de rechten van het slachtoffer? Hebben zij het recht om informatie te krijgen, en het recht om informatie te geven? Hoe bereiden slachtoffers best hun proces voor en welke juridische bijstand krijgen ze? En wat zijn de financiële gevolgen? Kortom, hoe kan je een slachtoffer juridisch het best begeleiden?
Professor Chris Dillen (1962), gerechtspsychiater aan de Vrije Universiteit Brussel, gaat dieper in op de psychologische, soms zelfs psychiatrische gevolgen. Gevoelens van machteloosheid, kwetsbaarheid en wraak zijn normaal als men met een misdrijf wordt geconfronteerd. Ook het vertrouwen in zichzelf en de anderen wordt aangetast. En hoe verwerken slachtoffers van misdrijven datgene wat ze meegemaakt hebben?
ISBN: 9789056179687
De weg terug, - Bekentenissen van (ex-) criminele jongens en meisjes uit gewone gezinnen, Ria Goris, Uitgeverij Van Halewyck, 2010
'Steeds meer jongeren uit gewone, bemiddelde gezinnen gaan de mist in. Worden ze van thuis uit te veel verwend of loopt er iets anders mis?'
Mathijs dealde drugs op grote schaal en deinsde er niet voor terug om samen met zijn makkers mensen in elkaar te slaan. Ahmed maakte zich schuldig aan steaming, diefstallen en gewapende overvallen. Anne stal, dealde en hielp haar vriend stelen. Pieter probeerde via het internet meisjes te verleiden tot expliciete, seksuele poses. Jasper beroofde vrouwen en bedroog zijn grootvader. Nochtans groeiden zij op in gewone gezinnen.
De jongeren die hier een boekje opendoen over wat ze uitgestoken hebben, zijn geen lieverdjes. Enkelen van hen belandden dan ook achter de tralies. Maar liefst één op 25 jongeren kent een criminele ontwikkeling. Niet al deze jongens en meisjes groeien op voor galg en rad, zo ook de jongeren in dit boek. Maar net zoals vele andere 'criminele' jongeren uit doorsneegezinnen zijn zij erin geslaagd om met hun wangedrag te breken.
Wat bracht hen ertoe over de schreef te gaan? En wie of wat zorgde voor een keerpunt in hun leven?
De getuigenissen van deze jongeren krijgen een extra dimensie door de toelichting van een politie-inspecteur, jeugdrechter, contexttherapeute en de moeder van een jonge pleger.
ISBN13 9789461310132
'Steeds meer jongeren uit gewone, bemiddelde gezinnen gaan de mist in. Worden ze van thuis uit te veel verwend of loopt er iets anders mis?'
Mathijs dealde drugs op grote schaal en deinsde er niet voor terug om samen met zijn makkers mensen in elkaar te slaan. Ahmed maakte zich schuldig aan steaming, diefstallen en gewapende overvallen. Anne stal, dealde en hielp haar vriend stelen. Pieter probeerde via het internet meisjes te verleiden tot expliciete, seksuele poses. Jasper beroofde vrouwen en bedroog zijn grootvader. Nochtans groeiden zij op in gewone gezinnen.
De jongeren die hier een boekje opendoen over wat ze uitgestoken hebben, zijn geen lieverdjes. Enkelen van hen belandden dan ook achter de tralies. Maar liefst één op 25 jongeren kent een criminele ontwikkeling. Niet al deze jongens en meisjes groeien op voor galg en rad, zo ook de jongeren in dit boek. Maar net zoals vele andere 'criminele' jongeren uit doorsneegezinnen zijn zij erin geslaagd om met hun wangedrag te breken.
Wat bracht hen ertoe over de schreef te gaan? En wie of wat zorgde voor een keerpunt in hun leven?
De getuigenissen van deze jongeren krijgen een extra dimensie door de toelichting van een politie-inspecteur, jeugdrechter, contexttherapeute en de moeder van een jonge pleger.
ISBN13 9789461310132
Een mens vermoord, nabestaanden en moordenaars vertellen, Ria Goris, Uitgeverij Van Halewyck, 1999.
In ' een mens vermoord' worden voor het eerst daders en slachtoffers samen gehoord. Apart likken ze hun wonden, maar in hun machteloosheid evenaren ze elkaar. Beiden willen ze het gescheurde weefsel van hun leven herstellen. Hun aangrijpende getuigenissen brengen oorzaken en gevolgen van levensdelicten heel nabij. De feiten schreeuwen om straf en straf schreeuwt om herstel van het gedane zeer.
Ria Goris is journaliste en heeft in dit boek gesprekken met moordenaars en met nabestaanden van slachtoffers samengebracht om na te gaan hoe mensen moord en doodslag verwerken. De moordenaars vertellen hoe ze tot hun daad kwamen, over spijt, schuldgevoelens, moedeloosheid en twijfel of ze ooit een normale toekomst op kunnen bouwen. De nabestaanden spreken over woede, de leegte die nooit opgevuld wordt en die vaak levenslang betekent. Tussen de gesprekken door geeft ze beschouwingen over aspecten die met het strafsysteem te maken hebben, zoals wat er gebeurt met kinderen van moordenaars, schadevergoeding aan nabestaanden, en de moeders van moordenaars. Het is een boek waarin geen sensatiezucht in het spel is, maar een eerlijke poging 'gewone' mensen aan het woord te laten. De schrijfster zegt dat ze met nog meer vragen de gevangenis uit kwam dan waarmee ze er in ging. Datzelfde geldt voor de lezer. Wetenschappelijke waarde kan het boek niet worden toegeschreven, maar het is wel aangenaam om te lezen.
ISBN 9789056171841
In ' een mens vermoord' worden voor het eerst daders en slachtoffers samen gehoord. Apart likken ze hun wonden, maar in hun machteloosheid evenaren ze elkaar. Beiden willen ze het gescheurde weefsel van hun leven herstellen. Hun aangrijpende getuigenissen brengen oorzaken en gevolgen van levensdelicten heel nabij. De feiten schreeuwen om straf en straf schreeuwt om herstel van het gedane zeer.
Ria Goris is journaliste en heeft in dit boek gesprekken met moordenaars en met nabestaanden van slachtoffers samengebracht om na te gaan hoe mensen moord en doodslag verwerken. De moordenaars vertellen hoe ze tot hun daad kwamen, over spijt, schuldgevoelens, moedeloosheid en twijfel of ze ooit een normale toekomst op kunnen bouwen. De nabestaanden spreken over woede, de leegte die nooit opgevuld wordt en die vaak levenslang betekent. Tussen de gesprekken door geeft ze beschouwingen over aspecten die met het strafsysteem te maken hebben, zoals wat er gebeurt met kinderen van moordenaars, schadevergoeding aan nabestaanden, en de moeders van moordenaars. Het is een boek waarin geen sensatiezucht in het spel is, maar een eerlijke poging 'gewone' mensen aan het woord te laten. De schrijfster zegt dat ze met nog meer vragen de gevangenis uit kwam dan waarmee ze er in ging. Datzelfde geldt voor de lezer. Wetenschappelijke waarde kan het boek niet worden toegeschreven, maar het is wel aangenaam om te lezen.
ISBN 9789056171841
Huizen, naar een duurzame penitentiare aanpak, - i.s.m. de Liga voor Mensenrechten en vzw De Huizen- asp ( Academic and Scientific Publishers)
Hans Claus, Kristel Beyens, Ronny De Meyer, Marjan Gryson, Liesbeth Naessens
Het Belgische gevangeniswezen bevindt zich in een staat van bijna permanente crisis. Er bestaat bovendien een brede eensgezindheid dat onze gevangenissen niet erg geschikt zijn voor het waarmaken van hun kerntaak: het individueel en veilig voorbereiden van veroordeelden op een geslaagde terugkeer in de maatschappij.
Vandaar dat enkele mensen uit de gevangeniswereld binnen het project 'Gedifferentieerde strafuitvoering'(in de schoot van de Liga voor Mensenrechten) op zoek zijn gegaan naar werkbare alternatieven, samen met wetenschappers, studenten, politici, architecten en gedetineerden.
De publicatie Huizen - Naar een duurzame penitentiaire aanpak presenteert hun concrete besluiten en uitgewerkte pilootprojecten waarvoor ze nu een figuurlijke 'bouwvergunning' vragen. Het klassieke gevangenisconcept wordt verlaten; in de plaats komen Detentiehuizen die niet alleen kleiner zijn, maar van elkaar verschillen in veiligheidsniveau, aanpak en aanbod en beter vervlochten zijn in het maatschappelijk weefsel. Huizen biedt infrastructurele antwoorden, een personeelsplan, juridische voorstellen, plannen, maquettes, berekeningen en tabellen. Er is ook heel wat aandacht voor eventuele weerstanden: de veronderstelde meerkost van kleinschalige detentie of het 'not in my backyard' syndroom.
Huizen is een vernieuwend en inspirerend referentiewerk voor wie zich betrokken voelt bij de problematiek van detentie in de (nabije) toekomst: federale, gewestelijke en lokale beleidsmakers, stadsplanners en projectontwikkelaars, magistraten en advocaten, architecten en ingenieurs, juristen en criminologen, maatschappelijk werkers, penitentiair personeel, justitieassistenten, justitieel welzijnswerkers, forensische behandelaars, onderzoekers en studenten.
ISBN: 9789057182617
Hans Claus, Kristel Beyens, Ronny De Meyer, Marjan Gryson, Liesbeth Naessens
Het Belgische gevangeniswezen bevindt zich in een staat van bijna permanente crisis. Er bestaat bovendien een brede eensgezindheid dat onze gevangenissen niet erg geschikt zijn voor het waarmaken van hun kerntaak: het individueel en veilig voorbereiden van veroordeelden op een geslaagde terugkeer in de maatschappij.
Vandaar dat enkele mensen uit de gevangeniswereld binnen het project 'Gedifferentieerde strafuitvoering'(in de schoot van de Liga voor Mensenrechten) op zoek zijn gegaan naar werkbare alternatieven, samen met wetenschappers, studenten, politici, architecten en gedetineerden.
De publicatie Huizen - Naar een duurzame penitentiaire aanpak presenteert hun concrete besluiten en uitgewerkte pilootprojecten waarvoor ze nu een figuurlijke 'bouwvergunning' vragen. Het klassieke gevangenisconcept wordt verlaten; in de plaats komen Detentiehuizen die niet alleen kleiner zijn, maar van elkaar verschillen in veiligheidsniveau, aanpak en aanbod en beter vervlochten zijn in het maatschappelijk weefsel. Huizen biedt infrastructurele antwoorden, een personeelsplan, juridische voorstellen, plannen, maquettes, berekeningen en tabellen. Er is ook heel wat aandacht voor eventuele weerstanden: de veronderstelde meerkost van kleinschalige detentie of het 'not in my backyard' syndroom.
Huizen is een vernieuwend en inspirerend referentiewerk voor wie zich betrokken voelt bij de problematiek van detentie in de (nabije) toekomst: federale, gewestelijke en lokale beleidsmakers, stadsplanners en projectontwikkelaars, magistraten en advocaten, architecten en ingenieurs, juristen en criminologen, maatschappelijk werkers, penitentiair personeel, justitieassistenten, justitieel welzijnswerkers, forensische behandelaars, onderzoekers en studenten.
ISBN: 9789057182617
Zand Erover?
Vereffenen, vergeven, verzoenen
Roger Burggraeve, Didier Pollefeyt, Johan De Tavernier,
Uitgeverij Davidsfonds Leuven en pax Christi Vlaanderen
Vergeven aan de dronken chauffeur die jouw kind doodreed? Vergeving vragen aan de partner die jij hebt bedrogen? Je verzoenen met een volk dat je grootouders vermoordde? Het lijkt haast onmogelijk. Geen wonder dat de roep om een harde aanpak, om vergelding en vereffening luid klinkt. Zand erover? Onderzoekt hoe vergeving mogelijk is voor daders en slachtoffers, zonder het aangedane kwaad te bagatelliseren.
In deze bundel met bijdragen van wetenschapsbeoefenaars op het gebied van theologie, ethiek en samenleving wordt op uitvoerige wijze antwoord gegeven op de vraag die in de titel verwoord is, of we als reactie op aangedaan onrecht moeten vergeven of vergeten. Dat is vanuit het oogpunt van Pax Christi in Vlaanderen een legitieme vraag. De antwoorden zijn, zoals te verwachten, zeer gedifferentieerd en genuanceerd. Vergeven hoeft niet te betekenen: afzien van rechtzetting en straf, maar wel van uitoefening van wraak. De bijdragen gaan over reacties op persoonlijk aangedaan onrecht, maar ook over onrecht dat landen elkaar hebben aangedaan, zoals in de Tweede Wereldoorlog. Niet alleen bijbelse standpunten, maar ook standpunten vanuit ethisch, therapeutisch en politiek oogpunt worden uitvoerig behandeld. Alle bijdragen zijn goed gefundeerd, voorzien van voetnoten. Wel is de ene bijdrage wat leesbaarder dan de andere. Zo hebben enkele auteurs hun denkbeelden in een vaak voor leken moeilijk te doorgronden vakjargon gegoten. Maar overeind blijft dat deze bundel belangrijk zal bijdragen aan de discussie over de vraag hoe te vergeven.
ISBN13 9789058260680
Geïnterneerd: cel of zorg? uitgeverij EPO
Met bijdragen van
Dominique Willaert, Erik Vlaminck, Greetje Van Buggenhout, Henri Heimans, Johan Baeke, Jos Vander Velpen,Liesbet Peremans, Lieven Nollet, Roger van de Velde, Yacine Talabi
Geïnterneerd: cel of zorg? Op dit moment zitten ruim duizend geïnterneerden in de gevangenis, waar ze niet de gepaste behandeling en begeleiding krijgen die ze zo hard nodig hebben. Daarom heeft de Liga voor Mensenrechten een boek gemaakt, getiteld “Geïnterneerd: cel of zorg?”. Via dit boek willen we hen een stem geven. Niet met juridische termen of grote beloftes, maar wel met een creatieve inslag. Op die manier zijn ze niet langer een cijfer in een vergeten tabel, maar krijgen ze opnieuw een gezicht en een verhaal.
De nieuwe interneringswet van 2007 is tot op heden (2012) nog niet in werking getreden en de schijnbaar onoverbrugbare kloof tussen Volksgezondheid en Justitie speelt daar een belangrijke rol in. Met een voorwoord van gerechtspsychiater Johan Baeke en een nawoord van Henri Heimans, voorzitter van de Gentse commissie tot bescherming van de maatschappij, slaan we een symbolische brug tussen zorg en recht.
De toekomst ziet er niet rooskleurig uit. De rechten van geïnterneerden zijn geen hoge prioriteit voor de beleidsmakers. Daarom blijven we strijden voor hen die niet gehoord worden.
Met bijdragen van
Dominique Willaert, Erik Vlaminck, Greetje Van Buggenhout, Henri Heimans, Johan Baeke, Jos Vander Velpen,Liesbet Peremans, Lieven Nollet, Roger van de Velde, Yacine Talabi
Geïnterneerd: cel of zorg? Op dit moment zitten ruim duizend geïnterneerden in de gevangenis, waar ze niet de gepaste behandeling en begeleiding krijgen die ze zo hard nodig hebben. Daarom heeft de Liga voor Mensenrechten een boek gemaakt, getiteld “Geïnterneerd: cel of zorg?”. Via dit boek willen we hen een stem geven. Niet met juridische termen of grote beloftes, maar wel met een creatieve inslag. Op die manier zijn ze niet langer een cijfer in een vergeten tabel, maar krijgen ze opnieuw een gezicht en een verhaal.
De nieuwe interneringswet van 2007 is tot op heden (2012) nog niet in werking getreden en de schijnbaar onoverbrugbare kloof tussen Volksgezondheid en Justitie speelt daar een belangrijke rol in. Met een voorwoord van gerechtspsychiater Johan Baeke en een nawoord van Henri Heimans, voorzitter van de Gentse commissie tot bescherming van de maatschappij, slaan we een symbolische brug tussen zorg en recht.
De toekomst ziet er niet rooskleurig uit. De rechten van geïnterneerden zijn geen hoge prioriteit voor de beleidsmakers. Daarom blijven we strijden voor hen die niet gehoord worden.
Geen schuld, wel straf, Gevangenissen in België, Lieven Nollet, Lannoo
Fotograaf Lieven Nollet trok naar de gevangenis van Turnhout om er geïnterneerden te portretteren. Geïnterneerden hebben een strafbaar feit begaan, maar worden voor hun daden niet verantwoordelijk geacht. 'Geen schuld, wel straf' richt zich in de eerste plaats tot de geïnterneerden.
Aan de hand van de foto's werden ze ertoe aangezet te praten over hun situatie, hun verleden, hun toekomst, de plaats die ze nog kunnen innemen in de maatschappij. Een groep geïnterneerden kreeg de mogelijkheid een workshop fotografie te volgen en zelf zijn omgeving te fotograferen. De foto's werden binnen en buiten de gevangenis tentoongesteld. Intussen ging het project ook van start in andere gevangenissen en psychiatrische centra.
Fotograaf Lieven Nollet trok naar de gevangenis van Turnhout om er geïnterneerden te portretteren. Geïnterneerden hebben een strafbaar feit begaan, maar worden voor hun daden niet verantwoordelijk geacht. 'Geen schuld, wel straf' richt zich in de eerste plaats tot de geïnterneerden.
Aan de hand van de foto's werden ze ertoe aangezet te praten over hun situatie, hun verleden, hun toekomst, de plaats die ze nog kunnen innemen in de maatschappij. Een groep geïnterneerden kreeg de mogelijkheid een workshop fotografie te volgen en zelf zijn omgeving te fotograferen. De foto's werden binnen en buiten de gevangenis tentoongesteld. Intussen ging het project ook van start in andere gevangenissen en psychiatrische centra.
Mijn gedachten zijn mijn tralies, Hilde Droogne, uitgeverij Epo,
In het voorjaar van 2006 gingen in Antwerpen twee schrijfprojecten van start. Eén met daders en één met slachtoffers van ernstige misdrijven. Beide groepen werden gestimuleerd om de eigen ervaringen, belevingen en visies op misdrijven en de afhandeling ervan aan het papier toe te vertrouwen. Dit gebeurde onder leiding van twee professionele schrijvers, Hilde Droogné en Daniel Billiet. Unesco Centrum Vlaanderen en Antwerpen Boekenstad bundelden deze teksten. Het resultaat, "Mijn gedachten zijn mijn tralies," raakt en stemt tot nadenken. "Het malende denken van die mij onbekende slachtoffers en van die mij onbekende gevangenen had ook bij mij een niet te stoppen gedachtemolen op gang gebracht. (...) Ik betrapte me erop dat nogal wat kronkels uit dat boek voorgoed in mijn geheugen gebeiteld zitten. (...) Als literatuur moet raken om goed te zijn, dan is dit goede literatuur." - Erik Vlaminck
Dit boek kwam er dankzij de samenwerking tussen de gevangenis van Antwerpen, De Rode Antraciet vzw, Antwerpen Boekenstad, Unesco Centrum Vlaanderen en EPO.
Als de draad gebroken is - zingeving en pastoraal na seksueel misbruik -, Karlijn Demasure, Davidsfonds Leuven/ Kok
Seksueel misbruik van kinderen is niet uit de actualiteit te branden. Incest, pedofilie en andere vormen van terreur op kinderen: haast niets stuit ons méér tegen de borst. Misbruik brengt de slachtoffers onherstelbare schade toe. Want hoe kan het getraumatiseerde kind nog vertrouwen hebben in de mens of in God? Vader is niet langer de goede herder, maar de wolf in schapenvacht. Ook God als vader is bezoedeld.
Karlijn Demasure, pastoraaltheologe, verrichtte jarenlang onderzoek naar pastorale begeleiding na seksueel misbruik van kinderen. Deze uitgave is het resultaat van dit onderzoek en literatuurstudie. Zowel slachtoffers als daders worden in haar pastorale model betrokken om te bewerkstelligen dat het vertrouwen in God en mensen hersteld wordt. Uitgebreide aandacht besteedt Demasure aan incest, pedofilie, kenmerken van slachtoffers van dit misbruik en de gevolgen hiervan, daderprofielen en de rol van het gezin. Ook het plegen van seksueel misbruik met kinderen door kerkelijke ambtsdragers blijft niet onbesproken. Pas in het laatste gedeelte zet zij haar pastorale denkbeelden inzake deze problematiek uiteen. De behandeling van dit beladen onderwerp is tamelijk theoretisch; praktische voorbeelden zijn slechts zeer schaars aanwezig. De uitgave is bestemd voor pastorale werkers binnen geloofsgemeenschappen die gezien de gebruikte terminologie enige kennis van de menswetenschappen en met name de psychologie moeten bezitten. Ook voor ander dan kerkelijke hulpverleners kan dit boek nuttige achtergrondinformatie bieden.
ISBN13 9789077942079
Seksueel misbruik van kinderen is niet uit de actualiteit te branden. Incest, pedofilie en andere vormen van terreur op kinderen: haast niets stuit ons méér tegen de borst. Misbruik brengt de slachtoffers onherstelbare schade toe. Want hoe kan het getraumatiseerde kind nog vertrouwen hebben in de mens of in God? Vader is niet langer de goede herder, maar de wolf in schapenvacht. Ook God als vader is bezoedeld.
Karlijn Demasure, pastoraaltheologe, verrichtte jarenlang onderzoek naar pastorale begeleiding na seksueel misbruik van kinderen. Deze uitgave is het resultaat van dit onderzoek en literatuurstudie. Zowel slachtoffers als daders worden in haar pastorale model betrokken om te bewerkstelligen dat het vertrouwen in God en mensen hersteld wordt. Uitgebreide aandacht besteedt Demasure aan incest, pedofilie, kenmerken van slachtoffers van dit misbruik en de gevolgen hiervan, daderprofielen en de rol van het gezin. Ook het plegen van seksueel misbruik met kinderen door kerkelijke ambtsdragers blijft niet onbesproken. Pas in het laatste gedeelte zet zij haar pastorale denkbeelden inzake deze problematiek uiteen. De behandeling van dit beladen onderwerp is tamelijk theoretisch; praktische voorbeelden zijn slechts zeer schaars aanwezig. De uitgave is bestemd voor pastorale werkers binnen geloofsgemeenschappen die gezien de gebruikte terminologie enige kennis van de menswetenschappen en met name de psychologie moeten bezitten. Ook voor ander dan kerkelijke hulpverleners kan dit boek nuttige achtergrondinformatie bieden.
ISBN13 9789077942079
Hoe vergeven? Vergeven om te genezen, genezen om te vergeven- Jean Monbourquette , Averbode, 2004
Vergiffenis schenken is bijzonder moeilijk. We ervaren het allemaal. Hoe graag mensen ook willen vergeven, op een bepaald moment geraken ze echt niet meer verder. Dit boek wil een praktische gids zijn over de kunst om vergeving te schenken. De auteur overloopt hierbij de twaalf stappen die je moet zetten om jezelf en anderen echt te vergeven.
Een praktische gids om aan de hand van twaalf stappen te leren hoe je vergeving kan schenken. Het boek combineert psychologie, spiritualiteit en gevoelsleven. Vergiffenis krijgen en geven kan een bron van diepe vreugde en grote voldoening zijn. Het is bedoeld voor gelovigen en niet-gelovigen. God is onmiskenbaar als dragende ondertoon aanwezig, maar volgens de auteur kan je voor dit woord in de plaats ook 'je betere ik' of 'een hoger wezen' lezen. Monbourquette heeft een helder en eenvoudig taalgebruik en noemt talloze anekdoten, die het geheel nog aanschouwelijker maken. Vaak legt hij een en ander zeer basaal uit. Het boek kan heel nuttig zijn bij rouwverwerking, wanneer het ongeluk door toedoen van een ander is gebeurd. Monbourquette is professor in Ottawa, heeft theologie, filosofie, pedagogiek en psychologie gestudeerd en cursussen gegeven over rouwverwerking en vergeving.
ISBN13 9789031716593
Vergiffenis schenken is bijzonder moeilijk. We ervaren het allemaal. Hoe graag mensen ook willen vergeven, op een bepaald moment geraken ze echt niet meer verder. Dit boek wil een praktische gids zijn over de kunst om vergeving te schenken. De auteur overloopt hierbij de twaalf stappen die je moet zetten om jezelf en anderen echt te vergeven.
Een praktische gids om aan de hand van twaalf stappen te leren hoe je vergeving kan schenken. Het boek combineert psychologie, spiritualiteit en gevoelsleven. Vergiffenis krijgen en geven kan een bron van diepe vreugde en grote voldoening zijn. Het is bedoeld voor gelovigen en niet-gelovigen. God is onmiskenbaar als dragende ondertoon aanwezig, maar volgens de auteur kan je voor dit woord in de plaats ook 'je betere ik' of 'een hoger wezen' lezen. Monbourquette heeft een helder en eenvoudig taalgebruik en noemt talloze anekdoten, die het geheel nog aanschouwelijker maken. Vaak legt hij een en ander zeer basaal uit. Het boek kan heel nuttig zijn bij rouwverwerking, wanneer het ongeluk door toedoen van een ander is gebeurd. Monbourquette is professor in Ottawa, heeft theologie, filosofie, pedagogiek en psychologie gestudeerd en cursussen gegeven over rouwverwerking en vergeving.
ISBN13 9789031716593
"Ik oordeel niemand", het evangelie meer dan moraal, Lytta Basset, Averbode/Kok Kampen, 1999 ( niet meer verkrijgbaar in de handel)
Ik oordeel niemand. Lytta Basset luistert met heel haar wezen naar dit woord van leven uit het evangelie, en analyseert haarscherp onze dwangmatige behoefte om anderen te oordelen. Ze onderkent daarin een fundamentele angst die door geen moed of goede wil kan worden overwonnen. Ze leest samen met ons het verhaal van de overspelige vrouw die de pleitzorgers van de religieuze moraal voor Jezus brengen om Hem een oordeel over haar te ontlokken, en schrikt er niet voor terug om ook figuren als Judas in deze lezing van het Johannesevangelie te betrekken. Ze verwacht van ons dat we ons inleven in de verschillende rollen van dit drama en leidt ons haast ongemerkt naar onze eigen angsten, brengt ons in beweging en confronteert ons met ons diepste zijn. Daar, in ons diepste binnenste, vinden we genezing: hij die niemand oordeelt, bevrijdt ons van alle angst, en we betreden het land waarnaar hij ons voorgaat en waar niemand nog een steen naar de ander werpt.
De schrijfster is predikante en hoogleraar in de theologie in Zwitserland. Centrale woorden in dit boek zijn moraal, oordeel, angst en bevrijding. Op een boeiende wijze wordt de lezer betrokken bij evangelieverhalen zoals de geschiedenis van Judas en de ontmoeting met de overspelige vrouw. Welke rol speelt het oordeel in die teksten? Doet Jezus hier niet iets volstrekt anders dan kan worden verwacht? Op een buitengewoon levendige en persoonlijke manier laat de auteur zien hoe dikwijls in het gangbare morele oordeel eigen angsten een rol spelen, die ons blind kunnen maken. De ondertitel luidt terecht: 'Het evangelie, meer dan moraal'.
ISBN13 9789043501248
Ik oordeel niemand. Lytta Basset luistert met heel haar wezen naar dit woord van leven uit het evangelie, en analyseert haarscherp onze dwangmatige behoefte om anderen te oordelen. Ze onderkent daarin een fundamentele angst die door geen moed of goede wil kan worden overwonnen. Ze leest samen met ons het verhaal van de overspelige vrouw die de pleitzorgers van de religieuze moraal voor Jezus brengen om Hem een oordeel over haar te ontlokken, en schrikt er niet voor terug om ook figuren als Judas in deze lezing van het Johannesevangelie te betrekken. Ze verwacht van ons dat we ons inleven in de verschillende rollen van dit drama en leidt ons haast ongemerkt naar onze eigen angsten, brengt ons in beweging en confronteert ons met ons diepste zijn. Daar, in ons diepste binnenste, vinden we genezing: hij die niemand oordeelt, bevrijdt ons van alle angst, en we betreden het land waarnaar hij ons voorgaat en waar niemand nog een steen naar de ander werpt.
De schrijfster is predikante en hoogleraar in de theologie in Zwitserland. Centrale woorden in dit boek zijn moraal, oordeel, angst en bevrijding. Op een boeiende wijze wordt de lezer betrokken bij evangelieverhalen zoals de geschiedenis van Judas en de ontmoeting met de overspelige vrouw. Welke rol speelt het oordeel in die teksten? Doet Jezus hier niet iets volstrekt anders dan kan worden verwacht? Op een buitengewoon levendige en persoonlijke manier laat de auteur zien hoe dikwijls in het gangbare morele oordeel eigen angsten een rol spelen, die ons blind kunnen maken. De ondertitel luidt terecht: 'Het evangelie, meer dan moraal'.
ISBN13 9789043501248
Voor altijd geschonden?
ze weten niet wat ze doen, Lytta Basset,
Averbode /Kok Kampen , 2001, ( niet meer verkrijgbaar in de handel)
Iedereen wordt vroeg of laat geconfronteerd met het mysterie van het kwaad. Het lijkt wel of het denken dan slechts stilzwijgend kan toekijken. En of de aanpak van filosofie en theologie tekortschiet. Het probleem werd al te dikwijls uitsluitend vanuit de invalshoek van vergrijp en schuld benaderd.
Om uit deze impasse te geraken, moeten we het denken opnieuw op de ervaring enten. We moeten de moed opbrengen om het afgrondelijke kwaad onder ogen te zien dat ieder van ons is overkomen, en daar vragen over stellen, los van elke morele of religieuze bekommernis. Niet een zogeheten objectief discours, maar het getuigenis kan ons verder helpen om de afgrond van lijden onder woorden te brengen en te herorienteren naar een Zin die noodgedwongen de klassieke categorieën van het spreken te buiten gaat.
Magistrale, diepgaande filosofisch-theologische studie over kwaad en schuld. Kerngedachte: wij hebben het kwaad niet in de wereld gebracht; voor het kwaad dat een mens doet en waarvoor hij verantwoordelijk is, was er kwaad dat hij onderging. Kinderen al voelen zich schuldig aan het kwaad dat zij ondervinden. Zelfbeschuldiging functioneert dan als zelfbescherming tegen het onrechtvaardige, en raak je niet kwijt zolang je dit niet inziet. Hier bekritiseert Basset, dominee en professor theologie, Kierkegaard en Freud. Zij laat zien dat de erfzondeleer het denken muilkorft en geen grond vindt in het Oude Testament en dat de goede oorsprong van alles een mythisch waandenkbeeld is. Het 'paradijs'-verhaal wil onder meer zeggen dat God oorsprong, doel en aard van het kwaad buiten bereik van de rede houdt en dat wij verantwoordelijk zijn voor onze inbeelding dat wij het goede en kwade doorgronden. Bij Bassets analyses speelt het boek Job een essentiële rol. Dit actuele, opbouwende boek veronderstelt bij de lezer enige denktraining.
ze weten niet wat ze doen, Lytta Basset,
Averbode /Kok Kampen , 2001, ( niet meer verkrijgbaar in de handel)
Iedereen wordt vroeg of laat geconfronteerd met het mysterie van het kwaad. Het lijkt wel of het denken dan slechts stilzwijgend kan toekijken. En of de aanpak van filosofie en theologie tekortschiet. Het probleem werd al te dikwijls uitsluitend vanuit de invalshoek van vergrijp en schuld benaderd.
Om uit deze impasse te geraken, moeten we het denken opnieuw op de ervaring enten. We moeten de moed opbrengen om het afgrondelijke kwaad onder ogen te zien dat ieder van ons is overkomen, en daar vragen over stellen, los van elke morele of religieuze bekommernis. Niet een zogeheten objectief discours, maar het getuigenis kan ons verder helpen om de afgrond van lijden onder woorden te brengen en te herorienteren naar een Zin die noodgedwongen de klassieke categorieën van het spreken te buiten gaat.
Magistrale, diepgaande filosofisch-theologische studie over kwaad en schuld. Kerngedachte: wij hebben het kwaad niet in de wereld gebracht; voor het kwaad dat een mens doet en waarvoor hij verantwoordelijk is, was er kwaad dat hij onderging. Kinderen al voelen zich schuldig aan het kwaad dat zij ondervinden. Zelfbeschuldiging functioneert dan als zelfbescherming tegen het onrechtvaardige, en raak je niet kwijt zolang je dit niet inziet. Hier bekritiseert Basset, dominee en professor theologie, Kierkegaard en Freud. Zij laat zien dat de erfzondeleer het denken muilkorft en geen grond vindt in het Oude Testament en dat de goede oorsprong van alles een mythisch waandenkbeeld is. Het 'paradijs'-verhaal wil onder meer zeggen dat God oorsprong, doel en aard van het kwaad buiten bereik van de rede houdt en dat wij verantwoordelijk zijn voor onze inbeelding dat wij het goede en kwade doorgronden. Bij Bassets analyses speelt het boek Job een essentiële rol. Dit actuele, opbouwende boek veronderstelt bij de lezer enige denktraining.
Littekens aan de oppervlakte, sporen naar diepgang- SMBG ( Stichting Morele Bijstand aan Gevangenen )
Het boek bundelt een verzameling foto’s van Belgische gevangenen en hun littekens. Bij elk litteken hoort een verhaal. Stuk voor stuk sterke beelden en aangrijpende getuigenissen die de Stichting voor Morele Bijstand aan Gevangenen (SMBG) aanreikt via deze bundel.Foto’s van Hendrik Braet, Isabel Pousset, Thomas Marchal en Natacha Péant.
De verhalen zijn in twee talen ( Nederlands en Frans) geschreven. je ontmoet er de mens achter de gedetineerde, in de diepte van zijn verhaal....
Het boek bundelt een verzameling foto’s van Belgische gevangenen en hun littekens. Bij elk litteken hoort een verhaal. Stuk voor stuk sterke beelden en aangrijpende getuigenissen die de Stichting voor Morele Bijstand aan Gevangenen (SMBG) aanreikt via deze bundel.Foto’s van Hendrik Braet, Isabel Pousset, Thomas Marchal en Natacha Péant.
De verhalen zijn in twee talen ( Nederlands en Frans) geschreven. je ontmoet er de mens achter de gedetineerde, in de diepte van zijn verhaal....
Rosie en Moussa. De brief van papa (Gebonden), Michaël De Cock en Judith Vanistendael, Uitgeverij Querido Kind,
Als Rosie aan mama vraagt waar papa is, krijgt ze een diepe zucht als antwoord. Het enige wat mama vertelt is dat hij in een ver land is gaan wonen. Op een dag krijgt Rosie een brief van papa. Hij woont helemaal niet ver weg! En toch kan hij haar niet komen opzoeken. Moussa begrijpt niet hoe dat kan.
‘Hij heeft zijn been toch niet gebroken?’ Moussa grinnikt: ‘Of hij woont toch niet op de maan of zo?’
Woonde hij maar op de maan, denkt Rosie. Dat zou ik tenminste durven vertellen.
Ontwapenend en innemend verhaal (...) De vergelijking met Guus Kuijer dringt zich op (...) Er zijn weinig boeken waarin de tekeningen zo dicht op de tekst zitten (...) en zo'n symbiose vormen - Jaap Leest
ISBN 978 90 451 1275 6
Als Rosie aan mama vraagt waar papa is, krijgt ze een diepe zucht als antwoord. Het enige wat mama vertelt is dat hij in een ver land is gaan wonen. Op een dag krijgt Rosie een brief van papa. Hij woont helemaal niet ver weg! En toch kan hij haar niet komen opzoeken. Moussa begrijpt niet hoe dat kan.
‘Hij heeft zijn been toch niet gebroken?’ Moussa grinnikt: ‘Of hij woont toch niet op de maan of zo?’
Woonde hij maar op de maan, denkt Rosie. Dat zou ik tenminste durven vertellen.
Ontwapenend en innemend verhaal (...) De vergelijking met Guus Kuijer dringt zich op (...) Er zijn weinig boeken waarin de tekeningen zo dicht op de tekst zitten (...) en zo'n symbiose vormen - Jaap Leest
ISBN 978 90 451 1275 6
121 dagen onvoorwaardelijk , Okke Wisse, uitgeverij Elsevier, 2002
121 dagen lang hield protestants geestelijk verzorger Okke Wisse een dagboek bij van zijn dagelijkse werkzaamheden in een huis van bewaring. Dat heeft geresulteerd in deze uitgave waarin een eerlijk beeld wordt gegeven van vier maanden geestelijke verzorging. De gesprekken met gedetineerden, kerkdiensten en groepsbijeenkomsten - niets is heftiger of smeuïger gemaakt. Ook de losse eindjes, mislukkingen en goedbedoelde pogingen tegen beter weten in worden zichtbaar. Net als het feit dat door hoge werkdruk, bezuinigingen en beleidswijzigingen het werk van de reclassering en de piw'er steeds verder uitgekleed wordt, waardoor er meer op de schouders van de geestelijk verzorger komt!
121 dagen lang hield protestants geestelijk verzorger Okke Wisse een dagboek bij van zijn dagelijkse werkzaamheden in een huis van bewaring. Dat heeft geresulteerd in deze uitgave waarin een eerlijk beeld wordt gegeven van vier maanden geestelijke verzorging. De gesprekken met gedetineerden, kerkdiensten en groepsbijeenkomsten - niets is heftiger of smeuïger gemaakt. Ook de losse eindjes, mislukkingen en goedbedoelde pogingen tegen beter weten in worden zichtbaar. Net als het feit dat door hoge werkdruk, bezuinigingen en beleidswijzigingen het werk van de reclassering steeds verder uitgekleed wordt, waardoor er meer op de schouders van de geestelijk verzorger komt!. In een persoonlijke stijl vertelt hij over zijn contacten met gedetineerden, geeft fragmenten van gesprekken met hen en verslagen van gesprekskringen en kerkdiensten. Verder: sfeer en beleid in het Huis, knelpunten in het overheidsbeleid ten aanzien van gedetineerden. Wisse signaleert kleine praktische problemen evengoed als het grote verdriet, schuld en onmacht. Daarmee voert hij 'een gepassioneerd pleidooi voor een diepte-investering van de samenleving in gedetineerden en ex-gedetineerden'. Schuldigen en hun slachtoffer speelt hij overigens niet tegen elkaar uit. Drie korte essays (over bewaarders, zingeving en reintegratie) en een ABC van de geestelijke verzorging ronden dit boek af. Wie het justitiepastoraat kent, vindt in dit boek veel herkenning; voor wie het niet kent, zowel binnen de penitentiare inrichtingen als daarbuiten, kan het een zeer leesbare kennismaking vormen.
ISBN 90 5749 874 X
121 dagen lang hield protestants geestelijk verzorger Okke Wisse een dagboek bij van zijn dagelijkse werkzaamheden in een huis van bewaring. Dat heeft geresulteerd in deze uitgave waarin een eerlijk beeld wordt gegeven van vier maanden geestelijke verzorging. De gesprekken met gedetineerden, kerkdiensten en groepsbijeenkomsten - niets is heftiger of smeuïger gemaakt. Ook de losse eindjes, mislukkingen en goedbedoelde pogingen tegen beter weten in worden zichtbaar. Net als het feit dat door hoge werkdruk, bezuinigingen en beleidswijzigingen het werk van de reclassering en de piw'er steeds verder uitgekleed wordt, waardoor er meer op de schouders van de geestelijk verzorger komt!
121 dagen lang hield protestants geestelijk verzorger Okke Wisse een dagboek bij van zijn dagelijkse werkzaamheden in een huis van bewaring. Dat heeft geresulteerd in deze uitgave waarin een eerlijk beeld wordt gegeven van vier maanden geestelijke verzorging. De gesprekken met gedetineerden, kerkdiensten en groepsbijeenkomsten - niets is heftiger of smeuïger gemaakt. Ook de losse eindjes, mislukkingen en goedbedoelde pogingen tegen beter weten in worden zichtbaar. Net als het feit dat door hoge werkdruk, bezuinigingen en beleidswijzigingen het werk van de reclassering steeds verder uitgekleed wordt, waardoor er meer op de schouders van de geestelijk verzorger komt!. In een persoonlijke stijl vertelt hij over zijn contacten met gedetineerden, geeft fragmenten van gesprekken met hen en verslagen van gesprekskringen en kerkdiensten. Verder: sfeer en beleid in het Huis, knelpunten in het overheidsbeleid ten aanzien van gedetineerden. Wisse signaleert kleine praktische problemen evengoed als het grote verdriet, schuld en onmacht. Daarmee voert hij 'een gepassioneerd pleidooi voor een diepte-investering van de samenleving in gedetineerden en ex-gedetineerden'. Schuldigen en hun slachtoffer speelt hij overigens niet tegen elkaar uit. Drie korte essays (over bewaarders, zingeving en reintegratie) en een ABC van de geestelijke verzorging ronden dit boek af. Wie het justitiepastoraat kent, vindt in dit boek veel herkenning; voor wie het niet kent, zowel binnen de penitentiare inrichtingen als daarbuiten, kan het een zeer leesbare kennismaking vormen.
ISBN 90 5749 874 X
Een misdadiger is meer dan zijn delict
Jan Eerbeek, Ark Media, 2009
Jan Eerbeek is hoofdpredikant namens de protestantse kerken op het Ministerie van Justitie.
Ruim dertig jaar is de auteur werkzaam in het justitiepastoraat in 's-Hertogenbosch, Vught en Scheveningen (gevangenis en huis van bewaring). Sinds 1998 is hij hoofdpredikant van het protestants justitiepastoraat bij de Dienst Justitiele Inrichtingen van het Ministerie van Justitie. In dit boek doet hij verslag van zijn activiteiten en die van anderen. Hij beschrijft vanuit zijn brede ervaring het leven van gedetineerden en geeft hun indrukwekkende levensverhalen. Door alles heen vraagt hij aandacht voor de misdadiger en roept de lezer op de mens achter de daad te willen blijven zien. In de samenleving wordt vaak hard geoordeeld over 'criminelen' en 'bajesklanten'. Jan Eerbeek geeft gedetineerden in dit boek weer een menselijk gezicht en laat de lezer kennismaken met de belangrijke rol die een justitiepredikant kan spelen binnen gesloten gemeenschappen. Daarnaast is hij de drijvende kracht achter Exodus waar aan ex-gedetineerden begeleiding wordt geboden zodat zij een kans krijgen een nieuwe start in hun leven te maken. Talrijk waren en zijn zij, die als vrijwilliger/ster en later, in het begin van de jaren tachtig, in stichting Exodus zorg en nazorg verleenden, opvang en begeleiding gaven aan de (ex-)gedetineerden. Bewogen, bezield en professioneel is zijn beschrijving en het tekent de mens die naaste is en wil zijn. Een veelomvattend, bewogen boek.
ISBN 978 90 33818 89 9
Jan Eerbeek, Ark Media, 2009
Jan Eerbeek is hoofdpredikant namens de protestantse kerken op het Ministerie van Justitie.
Ruim dertig jaar is de auteur werkzaam in het justitiepastoraat in 's-Hertogenbosch, Vught en Scheveningen (gevangenis en huis van bewaring). Sinds 1998 is hij hoofdpredikant van het protestants justitiepastoraat bij de Dienst Justitiele Inrichtingen van het Ministerie van Justitie. In dit boek doet hij verslag van zijn activiteiten en die van anderen. Hij beschrijft vanuit zijn brede ervaring het leven van gedetineerden en geeft hun indrukwekkende levensverhalen. Door alles heen vraagt hij aandacht voor de misdadiger en roept de lezer op de mens achter de daad te willen blijven zien. In de samenleving wordt vaak hard geoordeeld over 'criminelen' en 'bajesklanten'. Jan Eerbeek geeft gedetineerden in dit boek weer een menselijk gezicht en laat de lezer kennismaken met de belangrijke rol die een justitiepredikant kan spelen binnen gesloten gemeenschappen. Daarnaast is hij de drijvende kracht achter Exodus waar aan ex-gedetineerden begeleiding wordt geboden zodat zij een kans krijgen een nieuwe start in hun leven te maken. Talrijk waren en zijn zij, die als vrijwilliger/ster en later, in het begin van de jaren tachtig, in stichting Exodus zorg en nazorg verleenden, opvang en begeleiding gaven aan de (ex-)gedetineerden. Bewogen, bezield en professioneel is zijn beschrijving en het tekent de mens die naaste is en wil zijn. Een veelomvattend, bewogen boek.
ISBN 978 90 33818 89 9
Een rechter spreekt,
Edwin Van Fraechem, Davidsfonds / Leuven, 2004
Edwin Van Fraechem werd in 1966 doctor in de rechten (KU Leuven) en was gedurende vier jaar strafpleiter. In 1970 begon hij een loopbaan in de magistratuur. Hij was achtereenvolgens rechter, onderzoeksrechter, arbeidsauditeur (Mechelen), raadsheer bij het hof van beroep, kamervoorzitter bij het hof van beroep en voorzitter van de kamer van inbeschuldigingstelling.
In de periode 1985-2002 was hij voorzitter van het hof van assisen in 52 zaken. Hij leidde onder andere de debatten in de veelbesproken zaak-Van Noppen.
Op de kaft van “Een rechter spreekt” : “Ik heb altijd gevochten voor een glazen huis, maar ik heb dikwijls moeten zwijgen. Omdat ik echter vervroegd uit de magistratuur stapte en geen emeritus ben, kan ik praten als een vrij burger.” In zijn boek gooit Edwin Van Fraechem met uitgesproken standpunten zijn overtuiging in het publieke debat. Hij brengt een warm en toegankelijk pleidooi tegen de ivoren toren van het gerecht en voor het behoud van de ene volksjury.
Onder zijn toga bleef Van Fraechem boven alles een man met een hart voor de zwakkere medemens. Wat hem niet altijd in d nk werd afgenomen.
ISBN 90 5826 321 5
Edwin Van Fraechem, Davidsfonds / Leuven, 2004
Edwin Van Fraechem werd in 1966 doctor in de rechten (KU Leuven) en was gedurende vier jaar strafpleiter. In 1970 begon hij een loopbaan in de magistratuur. Hij was achtereenvolgens rechter, onderzoeksrechter, arbeidsauditeur (Mechelen), raadsheer bij het hof van beroep, kamervoorzitter bij het hof van beroep en voorzitter van de kamer van inbeschuldigingstelling.
In de periode 1985-2002 was hij voorzitter van het hof van assisen in 52 zaken. Hij leidde onder andere de debatten in de veelbesproken zaak-Van Noppen.
Op de kaft van “Een rechter spreekt” : “Ik heb altijd gevochten voor een glazen huis, maar ik heb dikwijls moeten zwijgen. Omdat ik echter vervroegd uit de magistratuur stapte en geen emeritus ben, kan ik praten als een vrij burger.” In zijn boek gooit Edwin Van Fraechem met uitgesproken standpunten zijn overtuiging in het publieke debat. Hij brengt een warm en toegankelijk pleidooi tegen de ivoren toren van het gerecht en voor het behoud van de ene volksjury.
Onder zijn toga bleef Van Fraechem boven alles een man met een hart voor de zwakkere medemens. Wat hem niet altijd in d nk werd afgenomen.
ISBN 90 5826 321 5
Op de getuigenstoel, prominente gerechtsfiguren aan het woord, Caroline Van Den Berghe, Davidsfonds / Leuven, 2009
Dit boek biedt een blik achter de schermen van het gerechtelijk onderzoek.
hoe verloopt een moordonderzoek? welke rol speelt het openbaar ministerie? wie komt er in een assisenjury terecht? wat betekent levenslange opsluiting? wat doet de veroordeelde in de gevangenis?
tien sleutelfiguren binnen de Belgische justitie geven een antwoord op al uw vragen over de werking van het gerecht,van misdaad tot straf. voor het eerst getuigen zij over de uitvoering van hun taak en de emoties die daarachter schuil gaan.
Caroline Van Den Berghe werkt al jaren op de VRT-nieuwsdienst en brengt verslag uit over alle grote rechtszaken in België.
Een indringende kennismaking met de onbekende wereld van justitie.
Dit boek biedt een blik achter de schermen van het gerechtelijk onderzoek.
hoe verloopt een moordonderzoek? welke rol speelt het openbaar ministerie? wie komt er in een assisenjury terecht? wat betekent levenslange opsluiting? wat doet de veroordeelde in de gevangenis?
tien sleutelfiguren binnen de Belgische justitie geven een antwoord op al uw vragen over de werking van het gerecht,van misdaad tot straf. voor het eerst getuigen zij over de uitvoering van hun taak en de emoties die daarachter schuil gaan.
Caroline Van Den Berghe werkt al jaren op de VRT-nieuwsdienst en brengt verslag uit over alle grote rechtszaken in België.
Een indringende kennismaking met de onbekende wereld van justitie.
Leven achter de tralies
George van Dijk wordt geboren in 1965 in een beruchte familie met twaalf kinderen in Hilversum. Net als zijn broers komt hij al vroeg in aanraking met de politie en met het gevangeniswezen. Volgens eigen telling heeft hij meer dan veertig keer gezeten. Hij is extreem gewelddadig. Als kind al slaat hij er onmiddellijk op los en als volwassene blijft hij als goed getrainde vechtsporter dit doen. In de gevangenissen die hij bezoekt, ontmoet hij ongeveer elke bekende crimineel van Nederland, vooral de leden van de Amsterdamse maffia. Toch probeert hij ook nog een huwelijk in stand te houden, dat echter na achttien jaar ontbonden wordt. Als hij uiteindelijk besluit een ander leven te gaan leiden, wordt er een doodvonnis over hem uitgesproken. Uit deze autobiografie komt het beeld naar voren van een extreem gewelddadige man, iemand die ieder geschil van mening met zijn vuisten beslecht. Durf je als recensent wel iets negatiefs over het boek te schrijven? In vergelijking met gelijksoortige bekentenissen is het verbijsterender. Je denkt dat dit soort mensen alleen in fictie bestaat. Vlot verteld en onthullend. Met enkele zwart-witfoto's.
Uitgeverij Elmar, Rijswijk, 2008
George van Dijk wordt geboren in 1965 in een beruchte familie met twaalf kinderen in Hilversum. Net als zijn broers komt hij al vroeg in aanraking met de politie en met het gevangeniswezen. Volgens eigen telling heeft hij meer dan veertig keer gezeten. Hij is extreem gewelddadig. Als kind al slaat hij er onmiddellijk op los en als volwassene blijft hij als goed getrainde vechtsporter dit doen. In de gevangenissen die hij bezoekt, ontmoet hij ongeveer elke bekende crimineel van Nederland, vooral de leden van de Amsterdamse maffia. Toch probeert hij ook nog een huwelijk in stand te houden, dat echter na achttien jaar ontbonden wordt. Als hij uiteindelijk besluit een ander leven te gaan leiden, wordt er een doodvonnis over hem uitgesproken. Uit deze autobiografie komt het beeld naar voren van een extreem gewelddadige man, iemand die ieder geschil van mening met zijn vuisten beslecht. Durf je als recensent wel iets negatiefs over het boek te schrijven? In vergelijking met gelijksoortige bekentenissen is het verbijsterender. Je denkt dat dit soort mensen alleen in fictie bestaat. Vlot verteld en onthullend. Met enkele zwart-witfoto's.
Uitgeverij Elmar, Rijswijk, 2008
Ex-gangster
Steven Snauwaert
Oostendenaar Steven Snauwaert kende een gewelddadige jeugd waarin hij een brandende haat voor de maatschappij ontwikkelde. Dus werd hij gangster en pleegde hij verschillende gewapende overvallen, tot hij gearresteerd werd. Wat volgde was een lange periode van opsluiting die zijn frustratie en zijn hang naar geweld alleen maar deed toenemen. Daarbij stelde hij vast dat gevangenen in België totaal niet voorbereid worden op een leven na hun vrijlating en dat er heel wat schort aan de strafuitvoering.
Het is pas dankzij zijn psychiater en een nieuwe liefde dat hij er wonderwel in slaagde om als een voorbeeldige burger te gaan leven. Steven Snauwaert is vandaag een toegewijde echtgenoot en stiefvader. Hij vertelt zijn verhaal rauw en niets verhullend, met hoop op de toekomst en een kritische noot bij de manier waarop sommige kinderen in dit land opgroeien en hoe gangsters niet begeleid worden in hun zoektocht naar een nieuw leven.
Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts
Steven Snauwaert
Oostendenaar Steven Snauwaert kende een gewelddadige jeugd waarin hij een brandende haat voor de maatschappij ontwikkelde. Dus werd hij gangster en pleegde hij verschillende gewapende overvallen, tot hij gearresteerd werd. Wat volgde was een lange periode van opsluiting die zijn frustratie en zijn hang naar geweld alleen maar deed toenemen. Daarbij stelde hij vast dat gevangenen in België totaal niet voorbereid worden op een leven na hun vrijlating en dat er heel wat schort aan de strafuitvoering.
Het is pas dankzij zijn psychiater en een nieuwe liefde dat hij er wonderwel in slaagde om als een voorbeeldige burger te gaan leven. Steven Snauwaert is vandaag een toegewijde echtgenoot en stiefvader. Hij vertelt zijn verhaal rauw en niets verhullend, met hoop op de toekomst en een kritische noot bij de manier waarop sommige kinderen in dit land opgroeien en hoe gangsters niet begeleid worden in hun zoektocht naar een nieuw leven.
Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts
Marche, et invente ta vie!
Bernard Ollivier, uitgeverij Picco, 228 p., 15 euro.
Recensie van 16/02/2015, geschreven door Gaële de la Brosse, in www.pelerin.com
Vertaling:
De staptocht, een echt alternatief voor de gevangenis.
Bernard Ollivier publiceerde dit boek over de staptochten, georganiseerd voor adolescenten in moeilijkheden, door de association Seuil.
Het is op de terugkeer van zijn eigen staptocht naar Compostella, in 1998, dat Bernard Ollivier – toen 60 jaar oud-besloot de associatie Seuil te stichten.
Sinds haar stichting heeft dit initiatief aan ongeveer honderd jonge delinquenten de kans gegeven hun leven opnieuw in handen te nemen en op te bouwen doorheen een staptocht van 2000 km. In Frankrijk, Spanje, Portugal of Duitsland.
En dan, wat is er van deze jongeren geworden?
63 % van hen keert terug met een duidelijk project en met een positief zelfbeeld, terwijl 85 % adolescenten die vrijkomt uit de gevangenis, hervalt binnen het jaar.
In het boek dat verschenen is, vertelt de schrijver zijn gesprekken met veertien jongeren die de tocht hebben voltooid. Elf van hen hebben zich echt herpakt, twee balanceren nog tussen herstel en herval, een van hen is terug in de gevangenis beland.
Ons werk, zo vertelt de schrijver, zal pas voltooid zijn wanneer we de jongeren ook bij hun terugkeer na afloop van de tocht, een structuur kunnen aanbieden en een noodzakelijk kader, waarbinnen ze omringd worden.
Op een persconferentie, georganiseerd door de associatie Seuil op 03/02/2015, 68 jaar na de verklaringen van 02/02/1945 over de kinder- en jeugdbescherming, heeft Bernard Ollivier toegelicht dat het boek verschenen is op het ogenblik van de lancering van de hervormingen van de rechten van minderjarigen door de Franse overheid.
Ter gelegenheid van deze conferentie, nam Barbara, één van de aanwezige jonge meisjes, het vliegtuig voor Sevilla, het vertrekpunt van haar staptocht naar Roncevaux via Compostella. Om de uitdaging aan te gaan van elke adolescent: zijn of haar leven op te bouwen!
Zie verder op www.assoseuil.org o.a. boeiende lectuur in de archieven van de tochten!
Bernard Ollivier, uitgeverij Picco, 228 p., 15 euro.
Recensie van 16/02/2015, geschreven door Gaële de la Brosse, in www.pelerin.com
Vertaling:
De staptocht, een echt alternatief voor de gevangenis.
Bernard Ollivier publiceerde dit boek over de staptochten, georganiseerd voor adolescenten in moeilijkheden, door de association Seuil.
Het is op de terugkeer van zijn eigen staptocht naar Compostella, in 1998, dat Bernard Ollivier – toen 60 jaar oud-besloot de associatie Seuil te stichten.
Sinds haar stichting heeft dit initiatief aan ongeveer honderd jonge delinquenten de kans gegeven hun leven opnieuw in handen te nemen en op te bouwen doorheen een staptocht van 2000 km. In Frankrijk, Spanje, Portugal of Duitsland.
En dan, wat is er van deze jongeren geworden?
63 % van hen keert terug met een duidelijk project en met een positief zelfbeeld, terwijl 85 % adolescenten die vrijkomt uit de gevangenis, hervalt binnen het jaar.
In het boek dat verschenen is, vertelt de schrijver zijn gesprekken met veertien jongeren die de tocht hebben voltooid. Elf van hen hebben zich echt herpakt, twee balanceren nog tussen herstel en herval, een van hen is terug in de gevangenis beland.
Ons werk, zo vertelt de schrijver, zal pas voltooid zijn wanneer we de jongeren ook bij hun terugkeer na afloop van de tocht, een structuur kunnen aanbieden en een noodzakelijk kader, waarbinnen ze omringd worden.
Op een persconferentie, georganiseerd door de associatie Seuil op 03/02/2015, 68 jaar na de verklaringen van 02/02/1945 over de kinder- en jeugdbescherming, heeft Bernard Ollivier toegelicht dat het boek verschenen is op het ogenblik van de lancering van de hervormingen van de rechten van minderjarigen door de Franse overheid.
Ter gelegenheid van deze conferentie, nam Barbara, één van de aanwezige jonge meisjes, het vliegtuig voor Sevilla, het vertrekpunt van haar staptocht naar Roncevaux via Compostella. Om de uitdaging aan te gaan van elke adolescent: zijn of haar leven op te bouwen!
Zie verder op www.assoseuil.org o.a. boeiende lectuur in de archieven van de tochten!